در حال ویرایش نوشتار محتوا:قرارداد معاوضه نکول اعتباری (Credit Default swap contract (CDS))

 <div id="DiagramDivBase" data-chartdimaid="2453" style="display:none;border: solid 1px black; width:100%; height:600px"></div>
'''مفهوم:'''

'''والد:'''        

'''بعد:''' 

'''فرزند:'''
----
{{عنوان|title=لید|image=WikiMabnaa-icom.png|style=right: -3px;padding-top:-10px;}}سوآپ نکول اعتباری یک قرارداد دو طرفه است که در آن، کارمزد دوره‌ای یا حق‌العمل کاری یکبار به فروشنده ارائه می‌شود و فروشنده در ازای آن در زمان وقوع رویداد اعتباری مشخص، پرداخت مربوطه را انجام می‌دهد و کارمزد آن معمولا به عنوان درصدی از ارزش اسمی تعیین می‌شود. سوآپ مذکور می‌تواند به یک دارایی منحصربفرد مربوط شود که تحت عنوان دارایی مرجع یا دارایی پایه و یا سبدی از دارایی‌ها شناخته شود. باز کردن سوآپ نکول اعتباری با یکی از سه روش الف) ورود به یک وضعیت سوآپ نکول اعتباری جبران‌کننده، ب) سوآپ نکول اعتباری را خاتمه دهید و ج) ابتکار یا واگذاری انجام می‌گیرد.{{عنوان|title=تعریف به حد|image=WikiMabnaa-icom.png|style=right: -3px;padding-top:-10px;}}رایج‌ترین ابزار مشتقه، سوآپ نکول اعتباری است که در بعضی اوقات از آن با عنوان سوآپ اعتباری یا سوآپ نکول یاد می‌کنند. این یک قرارداد دوطرفه است که پوششی بر روی ارزش دارایی مرجع خاص به حساب آمده و با خریدار است که کارمزد ثابت دوره‌ای یا حق العمل یکباره را به فروشنده پرداخت کند در ازای این که فروشنده در زمان وقوع رویداد اعتباری مشخص پرداخت مورد نظر را انجام دهد.{{عنوان|title=وجوه افتراق یا شقوق مختلف|image=WikiMabnaa-icom.png|style=right: -3px;padding-top:-10px;}}سوآپ نکول اعتباری باید در اصل به عنوان یک ابزار سرمایه گذاری تلقی شود و این مساله به طور دقیق متفاوت از تلقی آن به عنوان مدیریت ریسک یا ابزار کاهش ریسک به حساب می‌آید. بنابراین، تعامل با سوآپ نکول اعتباری به عنوان پوشش خرید یا فروش شناخته می‌شود. حق العمل در قرارداد سوآپ نکول اعتباری شبیه به حاشیه سود بر روی لایبور در پرداخت کوپن با نرخ شناور بوده و در فضای معاملات ثابت در نظر گرفته می‌شود هرچند که این حق‌العمل در بازار ثانویه با تغییر مفهوم ریسک اعتباری دارایی مرجع تغییر می‌کند.{{عنوان|title=فهرست مطالب|image=WikiMabnaa-icom.png|style=right: -3px;padding-top:-10px;}}

===مقدمه===
رایج‌ترین ابزار مشتقه اعتباری، سوآپ نکول اعتباری، سوآپ اعتباری یا سوآپ نکول است. این اصطلاح، یک قرارداد دو طرفه است که در آن، کارمزد دوره‌ای یا حق‌العمل کاری یکبار به فروشنده ارائه می‌شود و فروشنده در ازای آن در زمان وقوع رویداد اعتباری مشخص، پرداخت مربوطه را انجام می‌دهد و کارمزد آن معمولا به عنوان درصدی از ارزش اسمی تعیین می‌شود. سوآپ مذکور می‌تواند به یک دارایی منحصربفرد مربوط شود که تحت عنوان دارایی مرجع یا دارایی بنیادی و یا سبدی از دارایی‌ها شناخته شود. پرداخت نکول به هر روشی که برای خریدار پوشش ایجاد کند و یا برای هر دو طرف خریدار و فروشنده مناسب باشد، انجام می‌پذیرد.

===ساختار===
رایج‌ترین ابزار مشتقه، سوآپ نکول اعتباری است که در بعضی اوقات از آن با عنوان سوآپ اعتباری یا سوآپ نکول یاد می‌کنند. این یک قرارداد دوطرفه است که پوششی بر روی ارزش دارایی مرجع خاص به حساب آمده و با خریدار است که کارمزد ثابت دوره‌ای یا حق العمل یکباره را به فروشنده پرداخت کند در ازای این که فروشنده در زمان وقوع رویداد اعتباری مشخص پرداخت مورد نظر را انجام دهد. کارمزد مذکور معمولا به صورت ضریب درصد از ارزش اسمی اعلام شده و به طور فصلی در قالب بدهی معوق پرداخت می‌شود. سوآپ مذکور می‌تواند به یک دارایی منحصربفرد مربوط شود که تحت عنوان دارایی مرجع یا دارایی بنیادی و یا سبدی از دارایی‌ها شناخته شود. پرداخت نکول به هر طریقی که مناسب دارایی بنیادین، سبدی از دارایی‌ها یا هر مجموعه مرجع باشد قابل انجام است. به عنوان مثال، ممکن است به تغییر در قیمت دارایی مرجع یا دارایی مشخص دیگر متصل گردد و یا در یک نرخ بازیابی از قبل تعیین شده تثبیت شود و یا این که ممکن است به صورت تحویل واقعی دارایی مرجع در قیمت مشخص صورت گیرد.

[[پرونده:Credit Default swap contract.jpg|وسط|بی‌قاب|627x627پیکسل]]
سوآپ نکول اعتباری یک طرف تجاری را قادر می‌سازد تا اکسپوژر با ریسک اعتباری را به طرف تجاری دیگر منتقل کند. بانک‌ها ممکن است از سوآپ‌های نکول برای مبادله حاشیه اعتباری شرکتی و بالاتر استفاده کنند بدون آنکه بین خود دارایی‌های واقعی معامله نمایند. به عنوان مثال فردی که سوآپ نکول (خریدار) را برعهده می‌گیرد در صورتی بازدهی کسب می‌کند که متعهد دارایی مرجع با یک رتبه‌بندی نزولی با نکول مواجه شده و از آن رنج می‌برد و بنابراین درصورتی سوآپ نکول را با سود معین می‌تواند بفروشد که یک همتای خریدار را بتواند پیدا کند. این مساله به این دلیل رخ می‌دهد که هزینه پوشش بر روی دارایی مرجع در نتیجه رویداد اعتباری افزایش یابد. خریدار اصلی سوآپ نکول اعتباری هرگز اوراق قرضه منتشر شده توسط متعهد دارایی مرجع را محدود نمی‌کند.

===سوآپ‌های نکول سبدی===
سوآپ نکول سبد، نوعی سوآپ منحصربفرد است که به گروهی از نهادهای مرجع وصل می‌شود و ممکن است که پنج، ده، بیست یا عناوین مرجع بیشتری را در سبد خود جای داده باشد. در حالی که خرید سوآپ نکول اعتباری امکان‌پذیر است و همه دارایی‌های نام گذاری شده در رویداد نکول را پوشش می‌دهد، این پدیده امری نادر محسوب شده و رایج‌ترین سوآپ نکول اعتباری، پوششی بر انتخاب عناوین موجود در سبد دارایی‌ها به حساب می‌آید. به عنوان مثال، اگر عناوین به تعداد q در سبد دارایی وجود داشته باشند، سوآپ نکول اعتباری سبد ممکن است یکی از موارد ذیل را شامل شود:

اولین نکول: به این معناست که پوشش اعتباری را بر روی اولین نکول در سبد فراهم می‌کند.

دومین نکول: به این معناست که پوشش اعتباری را در نکول ثانویه در سبد دارایی فراهم می‌کند.

nامین نکول: پوششی برای  nامین نکول در میان  qنکول در سبد دارایی فراهم می‌کند.

Pامین نکول: پوششی برای   pامین دسته آخر نکول از میان q نکول را فراهم می‌کند.

سوآپ‌های نکول سبد دارایی، اصلی‌ترین بلوک‌ها برای سایر انواع محصولات با ساختار پیچیده‌تر نظیر الزامات بدهی وثیقه گذاری شده مرکب هستند. این سوآپ‌ها دارای ویژگی‌های یک پورتفوی مشخص از دارایی‌های مرجع بوده که همه آن‌ها به عنوان عناوین مرجع در یک سوآپ نکول اعتباری به شمار می‌روند.

===باز کردن وضعیت سوآپ نکول اعتباری===
سوآپ نکول اعتباری باید در اصل به عنوان یک ابزار سرمایه گذاری تلقی شود و این مساله به طور دقیق متفاوت از تلقی آن به عنوان ابزار مدیریت ریسک یا ابزار کاهش ریسک به حساب می‌آید. ترمینولوژی مورد استفاده در بازار یک سیر قهقرایی به سمت روزهایی است که سوآپ نکول اعتباری به شکل مشابهی به عنوان قرارداد بیمه مورد توجه قرار می‌گرفت. بنابراین، تعامل با سوآپ نکول اعتباری به عنوان پوشش خرید یا فروش شناخته می‌شود. از نقطه نظر یک سرمایه گذار، خرید محصول (وضعیت بلند) یا فروش محصول (وضعیت کوتاه) به حساب می‌آید. بنابراین خرید یک سوآپ نکول اعتباری اغلب برای تلقی به عنوان خرید پوشش به حساب می‌آید که معادل با قراردادن دارایی در یک وضعیت کوتاه‌ یا فروش دارایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. بهترین رویکرد برای اجتناب از هرگونه سردرگمی این است که همیشه برمبنای خرید یا فروش پوشش به جای خرید و فروش ساده استفاده شود.

{| class="wikitable"
|+جدول ۱-  مقایسه بازارهای نقد و ترکیبی
!بازار سوآپ نکول اعتباری
!جریان نقد سوآپ نکول اعتباری
!وضعیت سرمایه گذاری
|-
|خرید پوشش
|پرداخت حق العمل ثابت
|محدود کردن دارایی نقد
|-
|فروش پوشش
|دریافت حق العمل شناور
|گسترده کردن بازار نقد
|}
{| class="wikitable"
!بازار اوراق قرضه
!جریان نقد اوراق قرضه
!وضعیت سرمایه گذاری
|-
|خرید اوراق قرضه
|دریافت کوپن ثابت یا شناور
|گسترده کردن بازار نقد
|-
|فروش اوراق قرضه
|پرداخت کوپن ثابت یا شناور
|محدود کردن دارایی نقد
|}
سوآپ نکول اعتباری را می‌توان به شکل بهتری به صورت دارایی اعتباری در نظر گرفت زیرا ارزش آن عموما همراه با حاشیه‌های اعتباری بوده و در دفتر معاملاتی بانک به صورت تعدیل شده بر حسب ارزش بازار درج می‌شود. این مساله برخلاف قرارداد بیمه بوده و بیشتر شبیه به اوراق شرکتی با نرخ شناور می‌باشد. حق العمل در قرارداد سوآپ نکول اعتباری شبیه به حاشیه سود بر روی لایبور (میانگین نرخ بهره بین بانکی که بانک‌ها در کوتاه مدت به یکدیگر وام می‌دهند) در پرداخت کوپن با نرخ شناور بوده و در فضای معاملات ثابت در نظر گرفته می‌شود هرچند که این حق‌العمل در بازار ثانویه با تغییر مفهوم ریسک اعتباری دارایی مرجع تغییر می‌کند. حاشیه سود کوپن در قالب نرخ شناور تغییر نمی‌کند و به جای آن قیمت واقعی اوراق بازار ثانویه با بهتر یا بدتر شدن موقعیت اعتباری، افزایش یا کاهش می‌یابد. هیچ مساله‌ای در ارتباط با باز کردن یک موقعیت اعتباری در بازار اوراق قرضه نقد وجود ندارد. اگر فردی با اوراق قرضه دارای موقعیت بلندمدت باشد، به راحتی آن را خواهد فروخت و یک موقعیت فروش با خرید آن بدون تغییر باقی خواهد ماند. باز کردن سوآپ نکول اعتباری با یکی از سه روش زیر انجام می‌گیرد:

الف) ورود به یک وضعیت سوآپ نکول اعتباری جبران‌کننده: وضعیت پوشش خرید یا فروش به طور موثر با ورود به موقعیت خرید یا فروش سوآپ نکول اعتباری جدید بسته خواهد شد. این موضوع سود یا زیان بر روی معامله اصلی تعدیل شده برحسب ارزش بازار را متبلور می‌کند. اما باید توجه داشت که هر دو معامله تا زمان سررسید وقوع رویداد اعتباری زنده باقی می‌ماند. اگر معامله ثانویه با طرف مقابل متفاوتی انجام شود، آن گاه بانک با توجه به موقعیت پوشش خریداری شده، با ریسک طرف مقابل مواجهه می‌شود. این نوع جبران، وضعیت اولیه را به درستی نتیجه نمی‌دهد.

ب) سوآپ نکول اعتباری را خاتمه دهید: معامله‌گر، وضعیت اعتباری با طرف مقابل موجود را لغو می‌کند و ارزش فعلی قرارداد بر مبنای مقادیر تعدیل شده برحسب ارزش بازار را در برابر قیمت معامله توسط معامله‌گر، پرداخت یا دریافت می‌شود.

ج) ابتکار یا واگذاری: معامله‌گر، قرارداد سوآپ نکول اعتباری را به شخص ثالث تحویل می‌دهد به طوری که او موقعیت اعتباری معامله گر را برعهده گیرد. معامله‌گر، مقدار جاری تعدیل شده بر حسب ارزش بازار قرارداد را پرداخت یا دریافت خواهد کرد و در عمل تداوم خواهد یافت. تنها در خاتمه قرارداد در واقع آن را معلق می‌کند و همانگونه که در مطالب فوق مشاهده شد، دو گزینه دیگر منجر به مواجهه با ریسک می‌شود اگرچه به شکل پوشش یا استقرار همراه با نهاد دیگر ظاهر می‌شود.

===درخواست‌ها برای مدیران پورتفو===
ابزارهای مشتقه اعتباری به مشارکت کنندگان در بازار اجازه می‌دهد تا ریسک اعتباری را جدا کرده و اصلاح کنند و سپس برای مبادله این ریسک در بازار ثانویه اقدام نمایند. مدیران اولیه پورتفو آن‌ها را برای کاهش مواجهه با ریسک اعتباری در ابتدا مورد استفاده قرار دادند. سپس در مدیریت پورتفوها جهت افزایش بازدهی پورتفو و ساختار الزامات بدهی وثیقه‌گذاری شده مورد بهره‌برداری قرار می‌دهند. در بخش بعد خلاصه‌ای از کاربردهای اصلی ابزارهای مشتقه اعتباری برای مدیران پورتفو ارائه می‌شود.

مدیران دارایی می‌توانند درآمد حاصل از حق‌العمل را از طریق انتقال مواجهه با ریسک اعتباری در قالب ابزارهای مشتقه همراه با انتشار اوراق ترکیبی منظم کسب کنند. جنبه چندوجهی شدن محصولات ساختاریافته در مواجهه با ریسک اعتباری معین (حاشیه اعتباری و نکول بی درنگ) و انتظارات آن‌ها برای فروش جهت تامین حوزه‌های مشخص تقاضا امکان‌پذیر می‌کند. انتقال مواجهه با ریسک اعتباری با استفاده از اوراق بهادار منظم نظیر اوراق اعتباری متصل به دارایی در فضای مرجع مدیران پورتفو به صورت بازدهی افزوده در پروتفوی درآمد ثابت مدیر دارایی متبلور می‌شود. مدیر پورتفو در این روش، سایر مشارکت کنندگان در بازار را برای دریافت مواجهه با ریسک اعتباری دارایی‌ها و نه سایر جنبه‌های پورتفو و بدون نیاز به حفظ دارایی‌های آن‌ها توانمند ساخته است.

===ریسک‌های موجود در سوآپ‌های نکول اعتباری===
از آن جایی که ابزارهای مشتقه اعتباری می‌توانند بر حسب الزامات مشخص و برحسب مواجهه مرجع، زمان سررسید، ارز و جریانات نقدی سفارشی‌سازی شود، آن‌ها مشارکت‌کنندگان در بازار را برای مواجهه با نهادهای مشخص بدون نیاز به حفظ اوراق قرضه یا تسهیلات آن نهاد، مهیا می‌کنند. این موضوع، مسائلی از ریسک‌های متفاوت را به وجود می‌آورد و در مقام مقایسه با معادل نقدی آن قرار می‌گیرد. گزارش ویژه مودیز، ریسک‌های غیرعمد برای حفظ مواجهه با ریسک اعتباری در قالب سوآپ‌های نکول و اوراق متصل به اعتبار را گزارش می‌کند. تحت شرایط معین، برای سوآپ‌های نکول اعتباری امکان‌پذیر است که مواجهه با ریسک غیرعمد برای دارندگان را از طریق مواجهه با تواتر بیشتر و بزرگنمایی زیان‌ها را در مقایسه با آنچه که از طریق دارنده اعتبار مرجع متاثر شده است، خلق نماید.

در سوآپ نکول اعتباری پرداختی به خریدار از طریق وقوع رویداد اعتباری تعیین می‌شود و تعریف رویداد اعتباری، سطح مواجهه با ریسک اعتباری فروشنده را تنظیم می‌کند. تعریف گسترده‌ای از رویداد اعتباری منجر به سطح بالاتری از ریسک می‌شود. برای کاهش احتمال درگیری‌ها، طرف‌های مقابل می‌توانند تعاریف ابزارهای مشتقه اعتباری انجمن سوآپ‌ها و مشتقات بین المللی را برای هدایت معاملات خود قبول کنند. گزارش مودیز بیان می‌دارد که تعاریف جاری این انجمن به طور صریح، ریسک اعتباری را جداسازی یا ایزوله نمی‌کند و اوراق مشتقه اعتباری در شرایط معین دارندگان ریسک‌های اضافی را با ریسک بیشتر مواجه می‌کند. مطالعه گزارش بیان می‌کند که تفاوت‌ها در تعاریف می‌تواند منتهی به ریسک‌های ناخواسته از سوی فروشندگان شود.

{{عنوان|title=جستارهای وابسته|image=WikiMabnaa-icom.png|style=right: -3px;padding-top:-10px;}}

*محصولات و خدمات بانکی
*دفتر معاملاتی
*ضمانت‌نامه‌ها
*آتی نرخ ارز کوتاه مدت
*مجوز بازپرداخت فدرال
*سوآپ
*سوآپ نرخ بهره
{{عنوان|title=پانویس/ پاورقی|image=WikiMabnaa-icom.png|style=right: -3px;padding-top:-10px;}}
{{عنوان|title=منابع|image=WikiMabnaa-icom.png|style=right: -3px;padding-top:-10px;}}<references />

*<span lang="en" dir="rtl">Choudhry, M. (2012), The Principles of Banking, John Wiley & Sons.</span>
*<span lang="en" dir="rtl">Choudhry, M. (2012), An introduction to credit derivatives, Butterworth-Heinemann.</span>
*<span lang="en" dir="rtl">Fabozzi, Frank J. (2002), The Handbook of Financial Instruments, John Wiley & Sons.</span>
{{عنوان|title=پیوند به بیرون|image=WikiMabnaa-icom.png|style=right: -3px;padding-top:-10px;}}
{{عنوان|title=الگوهای ناوبری|image=WikiMabnaa-icom.png|style=right: -3px;padding-top:-10px;}}
{{عنوان|title=رده|image=WikiMabnaa-icom.png|style=right: -3px;padding-top:-10px;}}