نوشتار تعریف:سلف عادی (Normal Salam)

تعریف

سلف عادی یکی از اقسام قرارداد سلف بوده و معامله‌ای مدت دار مابین دو نفر است که در آن کالایی مشخص برای تحویل با تاخیر در ازای پرداخت فوری قیمت آن فروخته می‌شود. به عبارت دیگر، عقد سلف یا سلم عادی عبارت است از خریدن کلی (کلی فی‌الذمه) مدت‌دار در مقابل ثمن نقد، که برعکس نسیه است.

متون منتخب از منابع غیر‌فارسی

English Definition 1: salaf Lit: Advance payment; pre-payment, interest-free loan. Tech: Interest-free loan for a specified period. Also used as an alternative term for bai‘ al-salam, whereby an advance payment is made as price of the specified goods to be delivered in the future at a specified date.

English Definition 2: Salaf, In a wider sense, it refers to a loan which draws forth no profit for the creditor and is slightly different from Qard in that an amount given as Salaf cannot be called back before it is due; it includes loans for specified periods, i.e. short, intermediate and long-term loans.

Literally, payment in advance with deferred delivery. Salaf is another name of Salam, a kind of sale where the price of the goods is paid in advance while the goods or the counter value is supplied in the future; thus the contract creates a liability for the seller top deliver the goods at the appointed time.

English Definition 3: The word Salaf or Taslif, which literally, means payment in advance, referring to a sale by advance payment, salaf, Used in two senses: (i) literally, payment in advance; a loan which draws forth no profit for the

creditor; it includes loans for specified periods, i.e. short, intermediate and long-term loans; slightly different from Qard – an amount given as Salaf cannot be called back, unlike Qard, before it is due. Also, another name of Salam – forward sale; (ii) Forebears – jurists and scholars of early periods of Islam.

ترجمه متون منتخب از منابع غیر‌فارسی

1. منبع اول: سلف در ادبیات به معنای رقم پیش پرداخت یا وام بدون بهره می‌باشد. از نظر فنی، وام بدون بهره است که برای یک دوره مشخص پرداخت می‌گردد. همچنین به عنوان اصطلاح جایگزین برای بیع سلم از آن استفاده می‌شود. در حالی که پیش‌پرداخت به معنای آن است که قیمت کالای مشخص برای تحویل در یک تاریخ معین پرداخت شده و کالا در آن تاریخ تحویل داده می‌شود.
2. منبع دوم: سلف، در یک مفهوم گسترده‌تر، به وامی اطلاق می‌گردد که هیچ سودی برای اعتباردهنده در نظر گرفته نمی‌شود و اندکی متفاوت از قرض است و مبلغی که به عنوان سلف داده می‌شود پیش از آن که سررسید آن فرا رسد قابل وصول نیست. سلف در ادبیات به معنای پرداخت پیش از تحویل کالاست. سلف نام دیگر سلم است و نوعی از فروش است که قیمت کالا در حالی پیش از موعد پرداخت می‌شود که تحویل کالا در آینده صورت خواهد گرفت. بنابراین، قرارداد منعقدشده بدهی فروشنده برای تحویل کالادر یک زمان معین است.
3. منبع سوم: واژه سلف یا تسلیف، که در ادبیات به معنای پیش‌پرداخت است به فروشی بر می‌گردد که با پیش‌پرداخت انجام می‌شود. سلف به دو مفهوم وجود دارد: ۱. در ادبیات، به معنای پیش‌پرداخت است، وامی که هیچ سودی را برای اعتباردهنده در نظر نمی‌گیرد و شامل وام‌هایی مشخص برای دوره‌های زمانی معین می‌گردد و به معنای وام‌های کوتاه‌مدت، متوسط، بلندمدت است و اندکی با قرض تفاوت دارد-وجهی که بابت سلف پرداخت می‌شود را برخلاف قرض پیش از سررسید آن نمی‌توان پس گرفت یا مطالبه کرد. ۲. به معنای نیاکان است-حقوقدانان و علمای دوران اولیه اسلام.

آدرس منابع غیر‌فارسی

REference Address 1: Akram Khan , Muhammad.(2003). Islamic economics and finance: A Glossary. London: Routledge , Taylor & Francis Group.

Reference Address 2: Institute of Islamic Banking and Insurance(IIBI).(2018). Glossary of Financial Terms.UK, Middlesex ,from link : http://www.islamic-banking.com/explore/glossary/glossary-financial-terms-s.

Reference Address 3: Ayub, Muhammad.(2007).Understanding Islamic Finance. West Sussex:The Wiley Finance Series.

متون منتخب از منابع فارسی

1. تعریف فارسی اول: بيع سلف و سلم-كه در فارسى آن را فروختن يا خريدن پيشكى مى‌گويند-عبارت است از فروختن مالى را كه بر ذمّۀ فروشنده باشد تا زمان مشخّص به ثمن و بهائى كه حاضر باشد يا مثل حاضر باشد،مثل اينكه به وصف مشخص كرده باشد،و اداء آن ثمن به تعجيل لازم باشد.
2. تعریف فارسی دوم: بَيْعِ سَلَفْ،- اين اصطلاح فقهى است و بيع سلف كه آن را سلم هم گويند يعنى پيش فروش و بدين صورت است كه مبيع به توصيف فروخته شود براى مدتى كه محصول آن مي‌رسد به بهاى نقد حال و مقابل بيع نسيه است چون در نسيه متاع موجود و حال است و بهاء مؤجل است يعنى مدت دارد و در بيع سلف بايد صفاتى كه موجب تفاوت قيمت مي‌شود معين شود و موضع تسليم و وقت آن نيز معلوم گردد.

آدرس منابع فارسی

1. منبع فارسی اول: انصاری، مرتضی بن محمد امین. (1379). صیغ العقود و الإیقاعات. قم: مجمع الفکر الاسلامی.
2. منبع فارسی دوم: سجادی، جعفر. (1362). فرهنگ معارف اسلامی: ش‍ام‍ل‌ اص‍طلاح‍ات‌ م‍رب‍وط ب‍ه‌ ع‍ل‍وم‌ ف‍ل‍س‍ف‍ه‌، م‍ن‍طق‌، ف‍ق‍ه‌، اص‍ول‌، ک‍لام‌، ت‍ف‍س‍ی‍ر،هیئت، ن‍ج‍وم‌، م‍ل‍ل‌ و ن‍ح‍ل، جلد اول. تهران: ش‍رک‍ت‌ م‍ؤل‍ف‍ان‌ و م‍ت‍رج‍م‍ان‌ ای‍ران‌‏.

الگوی نوشتار تعریف

این متن یک نوشتار تعریف است.

رده