نوشتار تعریف:اسمارت کارت (Smart Card): تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۳۵

تعریف

اسمارت‌کارت، کارت هوشمند یا چیپ کارت یک نوع کارت پلاستیکی دارای مدار مجتمع است که به عنوان ابزار پرداخت و یا وسیله احراز هویت کاربرد دارد و در ابعاد مختلف ارائه می‌شود. اغلب کارت‌های هوشمند دارای صفحه‌های مخصوص از اتصالات فلزی جهت امکان برقراری ارتباط و ایجاد تعامل با مدارات مجتمع داخل خود هستند.

متون منتخب از منابع غیر‌فارسی

A smart card is a physical card that has an embedded integrated chip that acts as a security token. Smart cards are typically the same size as a driver's license or credit card and can be made out of metal or plastic. They connect to a reader either by direct physical contact (also known as chip and dip) or through a short-range wireless connectivity standard such as radio-frequency identification (RFID) or near-field communication (NFC).
Smart cards are used for a variety of applications, though most commonly are used for credit cards and other payment cards. Distribution of smart cards in recent years has been driven by the payment card industry's move to support smart cards for the EMV payment card standard. Smart cards capable of short-range wireless connectivity can also be used for contactless payment systems; they can also be used as tokens for multifactor authentication.

ترجمه متون منتخب از منابع غیر‌فارسی

کارت هوشمند یک کارت فیزیکی است که دارای یک تراشه یکپارچه است که به عنوان یک رمز امنیتی عمل می‌کند. کارت‌های هوشمند معمولاً در ابعاد گواهینامه‌های رانندگی یا کارت اعتباری ساخته می‌شوند و می‌توانند از فلز یا پلاستیک باشند. آنها از طریق تماس فیزیکی مستقیم (که به آن چیپ و دیپ نیز گفته می‌شود) یا از طریق یک استاندارد اتصال کوتاه بی‌سیم مانند شناسایی فرکانس رادیویی (RFID) یا ارتباطات نزدیک میدان (NFC) به خواننده متصل می‌شوند.
از کارت‌های هوشمند برای هدف‌های مختلفی استفاده می شود، اگرچه بیشتر برای کارت‌های اعتباری و سایر کارت‌های پرداخت استفاده می‌شود. عمده کاربری کارت‌های هوشمند به دلیل حرکت صنعت کارت‌های پرداخت برای حمایت از پرداخت‌های تماسی، استاندارد کارت پرداخت EMV بوده است. از کارت‌های هوشمند با قابلیت اتصال کوتاه‌مدت بی‌سیم نیز می‌توان برای سیستم‌های پرداخت بدون تماس استفاده کرد. آنها همچنین می‌توانند به عنوان نشانه‌هایی برای احراز هویت چند عاملی استفاده شوند.

آدرس منابع غیر‌فارسی

Bassett, Ross Knox (2007). To the Digital Age: Research Labs, Start-up Companies, and the Rise of MOS Technology. Johns Hopkins University Press. p. 46. ISBN 9780801886393.
"EMV Biometric Card". Thales Group - Gemalto. Thales Group - Gemalto. Retrieved 16 July 2021.

متون منتخب از منابع فارسی

آدرس منابع فارسی

الگوی نوشتار تعریف

این متن یک نوشتار تعریف است.

رده

@@ سطر ۱: / سطر ۱: @@
-  <div id="DiagramDivBase" data-ChartDimaId = "1990" style="display:none;border: solid 1px black; width:100%; height:600px"></div>
+  <div id="DiagramDivBase" data-chartdimaid="1990" style="display:none;border: solid 1px black; width:100%; height:600px"></div>
-{{عنوان نوشتار تعریف|image=WikiMabnaa-icom.png|style=|title=تعریف}}
+{{عنوان نوشتار تعریف|image=WikiMabnaa-icom.png|style=|title=تعریف}}'''اسمارت‌کارت، کارت هوشمند یا چیپ کارت یک نوع کارت پلاستیکی دارای مدار مجتمع است که به عنوان ابزار پرداخت و یا وسیله احراز هویت کاربرد دارد و در ابعاد مختلف ارائه می‌شود. اغلب کارت‌های هوشمند دارای صفحه‌های مخصوص از اتصالات فلزی جهت امکان برقراری ارتباط و ایجاد تعامل با مدارات مجتمع داخل خود هستند.'''{{عنوان|title=متون منتخب از منابع غیر‌فارسی|image=WikiMabnaa-icom.png|style=right: -3px;padding-top:-10px;}}
-{{عنوان|title=متون منتخب از منابع غیر‌فارسی|image=WikiMabnaa-icom.png|style=right: -3px;padding-top:-10px;}}
-#
+#A smart card is a physical card that has an embedded integrated chip that acts as a security token. Smart cards are typically the same size as a driver's license or credit card and can be made out of metal or plastic. They connect to a reader either by direct physical contact (also known as chip and dip) or through a short-range wireless connectivity standard such as radio-frequency identification (RFID) or near-field communication (NFC).
+#Smart cards are used for a variety of applications, though most commonly are used for credit cards and other payment cards. Distribution of smart cards in recent years has been driven by the payment card industry's move to support smart cards for the EMV payment card standard. Smart cards capable of short-range wireless connectivity can also be used for contactless payment systems; they can also be used as tokens for multifactor authentication.
 {{عنوان|title=ترجمه متون منتخب از منابع غیر‌فارسی|image=WikiMabnaa-icom.png|style=right: -3px;padding-top:-10px;}}
-#
+#کارت هوشمند یک کارت فیزیکی است که دارای یک تراشه یکپارچه است که به عنوان یک رمز امنیتی عمل می‌کند. کارت‌های هوشمند معمولاً در ابعاد گواهینامه‌های رانندگی یا کارت اعتباری ساخته می‌شوند و می‌توانند از فلز یا پلاستیک باشند. آنها از طریق تماس فیزیکی مستقیم (که به آن چیپ و دیپ نیز گفته می‌شود) یا از طریق یک استاندارد اتصال کوتاه بی‌سیم مانند شناسایی فرکانس رادیویی (RFID) یا ارتباطات نزدیک میدان (NFC) به خواننده متصل می‌شوند.
+#از کارت‌های هوشمند برای هدف‌های مختلفی استفاده می شود، اگرچه بیشتر برای کارت‌های اعتباری و سایر کارت‌های پرداخت استفاده می‌شود. عمده کاربری کارت‌های هوشمند به دلیل حرکت صنعت کارت‌های پرداخت برای حمایت از پرداخت‌های تماسی، استاندارد کارت پرداخت EMV بوده است. از کارت‌های هوشمند با قابلیت اتصال کوتاه‌مدت بی‌سیم نیز می‌توان برای سیستم‌های پرداخت بدون تماس استفاده کرد. آنها همچنین می‌توانند به عنوان نشانه‌هایی برای احراز هویت چند عاملی استفاده شوند.
 {{عنوان|title=آدرس منابع غیر‌فارسی|image=WikiMabnaa-icom.png|style=right: -3px;padding-top:-10px;}}
-#
+#Bassett, Ross Knox (2007). To the Digital Age: Research Labs, Start-up Companies, and the Rise of MOS Technology. Johns Hopkins University Press. p. 46. <nowiki>ISBN 9780801886393</nowiki>.
+#"EMV Biometric Card". Thales Group - Gemalto. Thales Group - Gemalto. Retrieved 16 July 2021.
 {{عنوان|title=متون منتخب از منابع فارسی|image=WikiMabnaa-icom.png|style=right: -3px;padding-top:-10px;}}

آشنایی با بانکی‌پدیا

همکاری با بانکی‌پدیا

حوزه‌های کاری

نوشتار تعریف:اسمارت کارت (Smart Card): تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۳۵