شرکت‌های بیمه (Insurance Companies)

مفهوم:

والد:

بعد:

فرزند:

---

لید

شرکت‌های بیمه یکی از انواع نهادهای مالی غیر سپرده‌پذیر شناخته می‌شوند که  متعهد می‌شوند در صورت وقوع یک حادثه زیان احتمالی یک بیمه‌گذار را جبران کنند یا خدمات مشخصی را به او ارائه دهند. بیمه درواقع یکی از راه‌های مقابله با ریسک شناخته می‌شود.

تعریف به حد

شرکت‌های بیمه یک نوع نهاد مالی غیر سپرده پذیر است که با نهادهای سرمایه‌گذار و صندوق بازنشستگی تفاوت دارد.

وجوه افتراق یا شقوق مختلف

شرکت‌های بیمه یک نوع نهاد مالی غیر سپرده پذیر است که در کنار نهادهای سرمایه‌گذار و صندوق بازنشستگی قرار دارد. شرکت‌های بیمه با نهاد‌های سرمایه‌گذار و صندوق‌های بازنشستگی تفاوت دارد و به این صورت که صندوق‌های بازنشستگی صندوق‌هایی هستند که کارفرمای یک شرکت به منظور افزایش دارایی و سودآوری کارکنان بازنشسته آن‌ها را تاسیس می‌کنند و ماهیت آن متفاوت از ماهیت شرکت‌های بیمه است.

فهرست مطالب

مقدمه

کسب و کار شرکت‌های بیمه بدین صورت است که با فرض وجود ریسک، در ازاء کارمزدی مشخص تحت عنوان حق بیمه به مشتریان خود خدمات ارائه می‌کنند. شرکت‌های بیمه با دریافت حق بیمه‌، سود کسب می‌کنند که برای پرداخت مطالبات شرکت به علاوه سود مشخص کاربرد دارد. چرا مردم برای بیمه پول پرداخت می‌کنند در حالی که می‌دانند در طول دوران حیات پرداخت بیمه خود، احتمالا بیش از مقدار مورد انتظار هرگونه خسارت احتمالی، پول پرداخت خواهند کرد. این کار به این دلیل است که مردم ریسک گریز هستند: آن ها حق بیمه را در مقابل این ریسک می‌پذیرند که ممکن است اگر خودرو یا منزل خود را بیمه نکنند، احتمالا آن ها را از دست خواهند داد. بنابراین، این به دلیل ریسک گریز بودن مردم است که ترجیح می‌دهند بیمه خریداری کنند و با قطعیت اطلاع داشته باشند که ثروت آن‌ها (ثروت جاری آن‌ها منهای حق بیمه) در معرض ریسک نخواهد بود و هرگونه احتمال از دست دادن ثروت خود را از خود دور کنند.

تصمیم هر فرد برای خرید بیمه ممکن است تحت تاثیر احتمال شرایطی باشد که منجر به دریافت هرگونه پرداخت مربوط به بیمه می‌شود. آحاد اقتصادی ممکن است بیش از پیش در معرض شرایطی قرار بگیرند که خسارت مالی بر آن‌ها تحمیل کرده و در برابر آن شرایط بیمه خریداری خواهند کرد. در نتیجه، صنعت بیمه با مساله کژگزینی روبرو خواهد شد و به این معناست که افرادی که احتمالا نیاز به بیمه دارند با احتمال بیشتری بیمه خریداری خواهند کرد. این موضوع در صنعت بیمه به مفهومی تحت عنوان مساله مخاطرات اخلاقی مربوط می‌شود.

شرکت‌های بیمه ریسک پذیر هستند و ریسک را در ازاء حق بیمه مشخص قبول کرده یا متعهد می‌شوند. قسمت اعظم فرآیند تعهد شرکت بیمه، تصمیم‌گیری در این مورد است که چه حوزه کاربردی برای بیمه را باید قبول کنند و کدام حوزه را باید رد کنند و اگر قبول کردند تعیین میزان مبالغ پرداختی باب حق بیمه چقدر است. این همان مرحله تعهد نام دارد و به عنوان مثال، هر شرکت بیمه ممکن است بیمه عمر به افراد با بیماری سرطان ارائه نکنند و یا ممکن است که بیمه خودرو به افرادی با تخلفات ترافیکی متعدد ارائه نشود. و در برخی موارد ممکن است طبقات متعددی از بیمه را با حق بیمه‌های مختلف عرضه کنند. به عنوان مثال شرکت بیمه ممکن است یک فرد سیگاری را بیمه کند اما با رقم حق بیمه‌ای به مراتب بالاتر از بیمه عمر برای یک فرد غیر سیگاری اقدام به این کار کند و یا ممکن است که فرد با سوابق رانندگی متوسط را بیمه کند اما با حق بیمه اتومیبل بسیار بیشتر از افرادی که دارای سوابق رانندگی بهتر هستند اقدام به این کار نماید. فرآیند تعهد بیمه‌ای برای شرکت‌های بیمه حیاتی است.

مبانی بیمه

اگرچه انواع مختلفی از شرکت‌های بیمه وجود دارند اما همه بیمه‌ها مبتنی بر اصول اولیه و پایه‌ای قرار دارند:

۱.باید رابطه‌ای بین بیمه شده (فردی که توسط بیمه پوشش داده می‌شود) و ذینفع (شخص ثالث یا فردی که پرداختی بیمه را بابت خسارتی که به او وارد شده دریافت می‌کند) وجود داشته باشد. علاوه براین، ذینفع یا شخص ثالث باید فردی باشد که از زیان‌های بالقوه آسیب دیده باشد. به عنوان مثال، نمی‌توان از نوجوان راننده همسایه طرح یا برنامه بیمه‌ای استخراج کرد زیرا احتمال دریافت زیان وجود ندارد در صورتی که نوجوان مذکور گرفتار تصادف شود. دلیل موجود این قاعده آن است که شرکت‌های بیمه از مردم نمی‌خواهند که سیاست‌های بیمه ای را به عنوان راهی برای قمار خریداری کنند. این که چگونه سواپ‌های نکول اعتباری از این قاعده تخطی خواهند کرد

۲.فرد بیمه شده باید اطلاعات کامل و صحیحی به شرکت بیمه ارائه کند.

۳.بیمه شده نباید در ازاء پوشش بیمه‌ای سندی دریافت کند.

۴.اگر شخص ثالث بابت زیان وارد شده، خسارت بیمه شده را پرداخت کند، مسئولیت الزام شرکت بیمه درست به اندازه جبران خسارت توسط شخص ثالث کاهش می‌یابد.

۵.شرکت بیمه باید تعداد زیادی از افراد بیمه شده را داشته باشد تا ریسک وقوع خسارت و پرداخت زیان بین تمامی افراد با سیاست‌های بیمه‌ای مختلف توزیع گردد.

۶.خسارت باید قابل اندازه گیری باشد. به عنوان مثال شرکت نفت نمی‌تواند طرحی یا برنامه بیمه‌ای را برای میدان نفتی اکتشاف نشده خریداری نماید.

۷.شرکت بیمه باید قادر به محاسبه احتمال وقوع خسارت باشد. هدف از این اصول حفظ یکپارچگی فرآیندهای بیمه است. بدون وجود این اصول، مردم ممکن است وسوسه شوند تا از شرکت‌های بیمه برای قمار یا سفته‌بازی برای رویدادهای آتی سوء استفاده کنند. در حالت حدی باید اظهار داشت که این رفتار قابلیت شرکت‌های بیمه را برای حفظ حقوق اشخاص در زمان واقعی نیاز آن‌ها برعهده می‌گیرد. علاوه بر این، اصول مذکور روشی برای توزیع ریسک در بین سیاست‌های بیمه‌ای مختلف فراهم کرده و قیمت‌هایی را برای هر سیاست تعیین می‌کند که انتظار بازدهی و سودآوری را برای شرکت‌های بیمه مهیا کند.

عوامل تعیین‌کننده حق بیمه‌ها

حق بیمه تعیین شده برای شرکت بیمه، برای هر سیاست بیمه‌ای مشخص بر مبنای احتمال شرایطی است که شرکت مذکور باید در ازاء آن پرداختی را به فرد بیمه شده (یا به جای آن به ذینفع) انجام دهد و نیز میزان بالقوه پرداخت را نیز معین نماید. حق بیمه ممکن است تحت تاثیر درجه رقابتی در درون صنعت برای نوع خاصی از بیمه باشد. شرکت‌های بیمه می‌توانند ارزش فعلی هر پرداخت را مشخص کنند و این اقدام را باید برای هر سیاست بیمه معین انجام دهند. حق بیمه پرداختی برای بیمه باید تحت تاثیر ارزش فعلی پرداخت‌های انتظاری باشد. حق بیمه نیز شامل یک افزایش قیمت برای پوشش هزینه‌های سربار بوده و سودی را فراتر از هزینه‌های انجام شده ایجاد می‌کند.

حق بیمه زمانی بالاتر خواهد بود که نااطمینانی درباره امیزان پرداخت وجود داشته باشد و در نهایت باید این پرداخت را صورت دهند. شرکت‌های بیمه دریافتند که زمان‌بندی پرداخت بابت هر سیاست مشخص ممکن است برای پیش‌بینی سخت باشد اما بیشتر مربوط به کل جریان پرداخت‌ها در هر دوره خاص می‌شود. این بدان معناست که اگر شرکت بیمه ۲۰ هزار سیاست بیمه‌ای داشته باشد، ممکن است از این موضوع اطلاع نداشته باشد که سیاست‌ها نیاز به پرداخت در این ماه داشته باشند اما ممکن است بتواند پرداخت‌هایی را برای هر ماه نیز در اختیار بگیرد. شرکت‌های بیمه تمایل دارند تا حق بیمه‌های کمتری اعمال کنند و این کار را زمانی انجام می‌دهند که خدماتی را به همه کارکنان یک شرکت از طریق برنامه‌های گروهی ارائه کنند. حق بیمه پایین‌تر بیان‌گر مقدار تخفیف است.

انواع بیمه

برای بیمه عمر، ریسک در قبال فوت فرد بیمه شده مطرح بوده است. شرکت ارائه دهنده بیمه عمر به ذینفع طرح بیمه عمر، در زمان فوت فرد بیمه شده پرداخت خواهد کرد. انواع مختلفی از بیمه عمر وجود دارد.

بیمه سلامت

در مورد بیمه سلامت، ریسک برداشته شده همان درمان فرد بیمه شده است. شرکت بیمه سلامت به فرد بیمه شده (یا نهاد ارائه‌دهنده خدمات پزشکی) تمام یا یخشی از هزینه درمان پزشکی ارائه شده توسط پزشکان، بیماران یا دیگران را پرداخت می‌کند. این نوع بیمه تحت تغییرات عمده‌ای در طی دو دهه اخیر بوده است. در نتیجه، تجدید ساختار عمده‌ای را از صنعت بهداشت و سلامت شاهد خواهد بود که در آن بزرگترین شرکت‌های بیمه سلامت در بیمه سلامت تخصص دارند تا اینکه به عنوان مثال به فروش بیمه سلامت علاوه بر سایر محصولاتی نظیر بیمه عمر بپردازند.

بیمه اموال و علت وقوع پیشامد

ریسک بیمه شده توسط شرکت بیمه اموال و علت وقوع پیشامد به عنوان خسارتی برای انواع متعدد اموال و دارایی‌هاست. به طور خاص، بیمه در برابر زیان‌های مالی منتج از خسارت، خرابی، یا زیان اموال در نتیجه رویدادهای قابل شناسایی بوده است که به طور ناگهانی، غیرمنتظره یا غیر معمول اتفاق می‌افتد. انواع عمده چنین بیمه‌هایی عبارتند از:

-منزل مسکونی و محتویات درون آن در برابر ریسک‌هایی نظیر آتش سوزی، سیل، و سرقت (بیمه مالکان منازل مسکونی و گونه‌های آن)

-وسایل نقلیه مورد استفاده در برابر تبانی، سرقت، یا سایر خسارات (بیمه خودرو و گونه‌های آن)

بیمه بدهی

با بیمه بدهی، ریسک بیمه شده اقامه دعوا بوده یا ریسک دادخواهی در برابر فرد بیمه شده به سبب اقدامات فرد بیمه شده یا سایر افراد بوده است. بیمه بدهی پوشش‌هایی را در برابر مطالبات شخص ثالث ارائه می‌کند و به این معناست که پرداخت معمولا توسط افرادی صورت می‌گیرد که زیانی را تجربه می‌کنند و به عنوان یکی از طرفین قرارداد بیمه و طرف مقابل فرد بیمه شده نخواهد بود.

چتر بیمه

چتر بیمه به طور معمول پوشش خالص بدهی در سطحی بالاتر از پوشش ارائه شده توسط همه سیاست‌های تحت آن است که از آن جمله می‌توان به سیاست بیمه‌ای مالکان منزل مسکونی، خودرو، و قایقرانی اشاره کرد. علاوه بر فراهم کردن پوشش بدهی در حدی بالاتر از سیاست‌های الزام آور و اصلی، این نوع بیمه، پوششی برای آن دسته از مطالباتی ارائه می‌کند که از سایر سیاست‌های بدهی نظیر نقض حریم خصوصی، تهمت و دستگیری‌های غلط را شامل می‌شود. کاربران سیاست‌های چتر بیمه نوعا دارای حجم بالایی از دارایی هستند که در معرض ریسک رویدادهای با مطالبات عظیم و قابل ملاحظه در نظر گرفته می‌شود.

بیمه از کار افتادگی

بیمه معلولیت در برابر ناتوانی افراد شاغل برای کسب درآمد در شغل خود (بیمه معلولیت شغل شخصی (own occ))یا هر شغل دیگر (any occ) فراهم می‌شود. بیمه معلولیت مشاغل شخصی برای افراد حرفه‌ای در مشاغل یقه سفیدها که معمولا شامل پزشکان و دندان‌پزشکان می‌شود بوده و بیمه معلولیت برای مشاغل دیگر جهت پوشش کارگران یقه آبی فراهم بوده است. فرق دیگر بیمه معلولیت، پایداری سیاست بیمه‌ای است.

بیمه مراقبت‌های بلندمدت

با طولانی شدن زندگی افراد، آن ها وارد مباحث مربوط به طول عمر زیاد دارایی‌های خود نیز می‌شوند و قادر به مراقبت از خود به هنگام کهنسالی نیستند. علاوه براین، مراقبت‌هایی از نوع حضانت برای افراد کهنسال، بسیار گران قیمت بوده و توسط مراقبت‌های پزشکی پوشش داده نمی‌شوند. بنابراین، تقاضای فزاینده‌ای برای بیمه ارائه خدمات مراقبت و حضانت برای افراد کهنسال وجود دارد که به هیچ عنوان امکان مراقبت از خود را ندارند.

محصولات با محوریت سرمایه گذاری

شرکت‌های بیمه به طور فزآینده محصولاتی را به فروش رساندند که جزء سرمایه گذاری عمده و تعیین کننده علاوه بر بخش بیمه‌ای خود هستند. اولین محصول عمده با محوریت سرمایه گذاری که توسط شرکت‌های بیمه عمر توسعه پیدا کرد تحت عنوان قرارداد سرمایه گذاری تضمین شده هستند (GIC). مطابق این نوع محصولات، شرکت بیمه عمر موافقت می‌کند که در ازاء حق بیمه مشخص، برای مبلغ اصل بیمه و نرخ اعتباری سالانه از پیش تعیین شده برای سرمایه گذاری عمر تماما در تاریخ سررسید GIC پرداخت گردد.

حقوق و مقرری سالیانه

محصول دیگری از سرمایه‌گذاری شرکت بیمه، حقوق و مقرری سالیانه نام دارد که اغلب به عنوان صندوق سرمایه گذاری مشترک در زمینه پوشش‌های بیمه‌ای مطرح بوده است.

جستارهای وابسته

• نهاد‌های سرمایه‌گذار

• صندوق‌های بازنشستگی

پانویس/ پاورقی

منابع

• Fabozzi F. J., Modigliani F. P., Jones F. J. (2009) Foundations of Financial Markets and Institutions (4^th edition), Prentice Hall.
• Madura J. (2014) Financial Markets and Institutions, Cengage Learning.
• Mishkin, F. S., & Eakins, S. G. (2011). Financial markets and institutions(7^th edition). Pearson.

پیوند به بیرون

الگوهای ناوبری

رده