بیکاری (Unemployment)

تعریف

یکی از متغیرهای اصلی اقتصاد کلان که مدنظر سیاست‌گذار می‌باشد. به طور کلی برای اندازه‌گیری این شاخص افرادی که در سن کار بوده و از ویژگی‌های زیر برخوردار هستند مورد توجه قرار می‌گیرند:

الف) افرادی که در طی دوره مرجع و استاندارد برای شاغل‌بودن بدون شغل بوده‌اند و در طی این دوره به آن‌ها هیچ‌گونه پرداختی صورت نگرفته و یا از فرصت خوداشتغالی نیز برخوردار نبوده‌اند.

ب)‌ افرادی که در حال حاضر برای کارکردن در دسترس بوده‌ و یا برای آن‌ها شغلی وجود داشته است و یا در طول دوره مرجع خوداشتغالی داشته‌اند.

ج) افرادی که جویای کار بوده‌اند و گام‌‌های مشخصی برای برخورداری از مشاغل با دستمزد پرداختی معین و یا خوداشتغالی برداشته‌اند.

متون منتخب از منابع غیر‌فارسی

1. The International Labor Organization (ILO) defines unemployed people as those who were in working age and were: a) without work during the reference period, i.e. were not in paid employment or self-employment; b) currently available for work, i.e. were available for paid employment or self-employment during the reference period; and c) seeking work, i.e. had taken specific steps in a specified recent period to seek paid employment or self-employment.
2. The U.S. Bureau of Labor Statistics uses six measurements when calculating the unemployment rate. They calculate different aspects of unemployment. The measures are:
3. U1: the percentage of labor force unemployed for 15 weeks or longer. U2: the percentage of labor force who lost jobs or completed temporary work. U3: the official unemployment rate that occurs when people are without jobs and they have actively looked for work within the past four weeks. U4: the individuals described in U3 plus “discouraged workers,” those who have stopped looking for work because current economic conditions make them think that no work is available for them. U5: the individuals described in U4 plus other “marginally attached workers,” “loosely attached workers,” or those who “would like” and are able to work, but have not looked for work recently. U6: the individuals described in U5 plus part-time workers who want to work full-time, but cannot due to economic reasons, primarily underemployment.

ترجمه متون منتخب از منابع غیر‌فارسی

1. سازمان بین المللی کار (ILO) افراد بیکار را به گونه‌ای تعریف می‌کند که در آن این افراد در سن کار بوده و از ویژگی‌های زیر برخوردار هستند: ۱) افرادی که در طی دوره مرجع و استاندارد برای شاغل‌بودن بدون شغل بوده‌اند و در طی این دوره به آن‌ها هیچ‌گونه پرداختی صورت نگرفته و یا از فرصت خوداشتغالی نیز برخوردار نبوده‌اند. ۲)‌ افرادی که در حال حاضر برای کارکردن در دسترس بوده‌ و یا برای آن‌ها شغلی وجود داشته است و یا در طول دوره مرجع خوداشتغالی داشته‌اند. ۳) افرادی که جویای کار بوده‌اند و گام‌‌های مشخصی برای برخورداری از مشاغل با دستمزد پرداختی معین و یا خوداشتغالی برداشته‌اند.
2. دفتر آمار کار ایالات متحده در هنگام محاسبه نرخ بیکاری از شش معیار استفاده می‌کند و در آن جنبه‌های مختلف بیکاری مورد محاسبه و ارزیابی قرار می‌گیرند. این معیارها عبارتند از: U1: درصد نیروی کار بیکار به مدت ۱۵ هفته یا بیشتر. U2: درصد نیروی کاری که شغل خود را از دست داده‌اند یا شغل موقت خود را به اتمام رسانده‌اند. U3: نرخ بیکاری رسمی، زمانی اتفاق می‌افتد که افراد بدون شغل بوده و به طور فعال در طی چهار هفته گذشته در جستجوی شغل بوده‌اند. U4: افرادی که در بخش قبل توضیح داده شد به علاوه «افراد بی‌انگیزه»، آن‌هایی هستند که جستجوی شغل را متوقف کردند زیرا شرایط اقتصادی موجود، آن‌ها را به این تفکر واداشته است که هیچ شغلی برای آن‌ها وجود ندارد. U5: افراد توصیف‌شده در بخش قبل، ‌به علاوه «افرادی که در آخرین لحظه شغل پیدا کردند» و «افرادی که در شغل مذکور تکلیف نامشخصی دارند» یا افرادی که تمایل داشته یا توانایی کارکردن دارند را شامل می‌شوند، اما این‌ها اخیراً جویای کار نبوده‌اند. U6: افرادی که در بخش قبل توصیف شدند به علاوه افراد شاغل به صورت پاره‌وقت که خواهان کارکردن به صورت تمام‌وقت بوده‌اند اما به واسطه دلایل اقتصادی امکان آن را نداشته و لذا اساساً نیمه‌وقت به حساب می‌آیند.

آدرس منابع غیر‌فارسی

1. Mankiw, Gregory N. & Taylor, Mark P. (2008), Macroeconomics (European edition).
2. Lindbeck, A. (1993). Unemployment and macroeconomics (Vol. 3). MIT Press.

متون منتخب از منابع فارسی

1. بنا به تعریف مركز آمار ایران جمعیت فعال اقتصادی تمام افراد بزرگ تر از ۱۰سال را در بر می‌گیرد كه در هفته قبل از آمارگیری در تولید كالا و خدمات مشاركت داشته (شاغل) و یا با وجود قابلیت مشاركت، مشاركت نداشته اند. افراد شاغل طبق تعریف بخشی از جمعیت فعال اند كه در هفته آمارگیری، حداقل یك ساعت كار كرده اند. افراد بیكار نیز بخشی از جمعیت فعال می باشند كه در هفته آمارگیری با وجود آمادگی برای انجام كار و جستجوی كار، فاقد كار می باشند.

آدرس منابع فارسی

مرکز پژوهش‌های مجلس (۱۳۹۶) آسیب‌شناسی سیاستها و مقررات بازار كار ایران، شماره مسلسل: ۵۱۶.

الگوی نوشتار تعریف

این متن یک نوشتار تعریف است.

رده