سیاست پولی انبساطی (Expansionary Monetary Policy)
سیاست پولی انبساطی، بیانگر استفاده مقام پولی از ابزارهای خود برای تحریک اقتصاد است. به بیان دقیقتر سیاست پولی انبساطی، عرضه کل پول را در اقتصاد سریعتر از وضعیت عادی افزایش میدهد. این سیاست به طور سنتی در تلاش جهت مبارزه با بیکاری در دوران رکود از طریق کاهش نرخهای بهره و با امید به سوق کسب و کارها به سمت انبساط بیشتر از طریق اعتبار ارزان انجام میشود. این امر باعث افزایش تقاضای کل برای همه کالاها و خدمات در اقتصاد میشود که رشد اقتصادی را برحسب تولید ناخالص داخلی افزایش میدهد.
English Definition 1. A type of fiscal policy focused on increasing the size of a country's money supply in relation to demand, taking advantage of the increased capital to announce tax cuts and higher government expenditures to spur economic growth. Reducing interest rates and allowing increased discount window lending are also indirect methods of expansionary monetary policy.
English Definition 2. If a country is facing a high unemployment rate during a slowdown or a recession, the monetary authority can opt for an expansionary policy aimed at increasing economic growth and expanding economic activity. As a part of expansionary monetary policy, the monetary authority often lowers the interest rates through various measures that make money saving relatively unfavorable and promotes spending. It leads to an increased money supply in the market, with the hope of boosting investment and consumer spending.
English Definition 3. Expansionary Monetary policy is when a monetary authority uses its tools to stimulate the economy. An expansionary policy increases the total supply of money in the economy more rapidly than usual. It is traditionally used to try to combat unemployment in a recession by lowering interest rates in the hope that easy credit will entice businesses into expanding. Also, this increases the aggregate demand (the overall demand for all goods and services in an economy), which boosts growth as measured by gross domestic product (GDP). Expansionary monetary policy usually diminishes the value of the currency, thereby decreasing the exchange rate.
منبع اول: سیاست پولی انبساطی به عنوان نوعی سیاست مالی متمرکز بر افزایش اندازه عرضه پول هر کشور در ارتباط با تقاضاست و در راستای استفاده از منافع حاصل از رشد سرمایه جهت اعلان عمومی در خصوص کاهش مالیات و هزینههای بالاتر دولت برای بالا بردن رشد اقتصادی مورد استفاده قرار میگیرد. کاهش نرخهای بهره و اجازه افزایش وامدهی از طریق پنجره تنزیل نیز به عنوان روشهای غیرمستقیم سیاست پولی انبساطی به حساب میآیند.
منبع دوم: چنانچه کشوری با نرخ بیکاری بالا در طی دوران رکود مواجه باشد، مقام پولی میتواند با هدف افزایش رشد اقتصادی و توسعه فعالیتهای اقتصادی اقدام به اجرای سیاست پولی انبساطی کند. مقام پولی به عنوان بخشی از سیاست پولی انبساطی، اغلب نرخهای بهره را از طریق سنجههای مختلف کاهش میدهد؛ سیاستهایی که کاهش عرضه پول را به نسبت نامطلوب در نظر گرفته و به افزایش مخارج منتهی میشود. این کار با انتظار افزایش سرمایهگذاری و مخارج مصرفی، منجر به افزایش عرضه پول در بازار میشود.
منبع سوم: سیاست پولی انبساطی، بیانگر استفاده مقام پولی از ابزارهای خود برای تحریک اقتصاد است. به بیان دقیقتر سیاست پولی انبساطی، عرضه کل پول را در اقتصاد سریعتر از وضعیت عادی افزایش میدهد. این سیاست به طور سنتی در تلاش جهت مبارزه با بیکاری در دوران رکود از طریق کاهش نرخهای بهره و با امید به سوق کسب و کارها به سمت انبساط بیشتر از طریق اعتبار ارزان انجام میشود. این امر باعث افزایش تقاضای کل برای همه کالاها و خدمات در اقتصاد میشود که رشد اقتصادی را برحسب تولید ناخالص داخلی افزایش میدهد. سیاست پولی انبساطی معمولا ارزش ارز یا پول ملی را به دلیل کاهش نرخ ارز کاهش میدهد.
Reference address 1. http://www.businessdictionary.com/definition/expansionary-monetary-policy.html
Reference address 2. https://www.investopedia.com/terms/m/monetarypolicy.asp
Reference address 3. https://www.thebalance.com/expansionary-monetary-policy-definition-purpose-tools-3305837
این متن یک نوشتار تعریف است.