قاعده تیلور (Taylor Rule)
تعریف
قاعده تیلور یک قاعده کلی برای بانک های مرکزی در تصمیم گیری در خصوص نرخ های بهره است که در سال ۱۳۹۲ توسط جان تیلور معرفی شد. براساس این قاعده، نرخ های بهره باید در دوران تورم بالا و در زمانی که اشتغال بالاتر از سطح اشتغال کامل است افزایش یابد و در دوران تورم های پایین و بیکاری بالاتر، کاهش یابد. همچنین تنیلور بر این باور است که پیروی از این قااعده با تشویق رشد به کاهش تورم خواهد انجامید. فدرال رزرو به طور ضمنی ازا ین قاعده پیروی می کند اگرچه به طور آشکار از آن پشتیبانی نکرده و یا آن را مورد تایید قرار نمی دهد.
متون منتخب از منابع غیر‌فارسی
English Definition 1:A rule that suggests appropriate adjustments to interest rates, based on various economic factors such as inflation and employment rate. The rule indicates that if inflation or employment rates are higher than desired, interest rates should be increased in response to these conditions, and the opposite action should be taken under the opposite conditions. The Federal Reserve Board seems to take this rule under consideration, but does not always follow its suggestions when adjusting the interest rate. This rule was developed by John Taylor, a 20th century economist.
English Definition 2:A general rule for central banks when deciding interest rates. The rule states that interest rates should be increased in times of high inflation and when employment is higher than full employment, and should be decreased in periods of low inflations and higher unemployment. The rule states that following these principles will encourage growth while discouraging inflation. The Federal Reserve follows this rule implicitly, even though it does not explicitly endorse it.
English Definition 3:The Taylor Rule is an interest rate forecasting model invented by famed economist John Taylor in 1992 and outlined in his 1993 study, "Discretion Versus Policy Rules in Practice." The Taylor Rule suggests that the Federal Reserve should raise rates when inflation is above target or when gross domestic product (GDP) growth is too high and above potential. It also suggests that the Fed should lower rates when inflation is below the target level or when GDP growth is too slow and below potential.
ترجمه متون منتخب از منابع غیر‌فارسی
منبع اول:قاعده تیلور، قاعده ای است که تعدیلات مناسبی برای نرخ بهره بر مبنای عوامل یا متغیرهای اقتصادی مختلفی نظیر تورم و نرخ بیکاری ارائه می کند. این قاعده بیان می کند که اگر نرخ تورم یا نرخ بیکاری بالاتر از حد مطلوب باشند، نرخ های بهره باید در واکنش به این شرایط افزایش یافته و اقدام متضادی تحت شرایط مقابل باید اتخاذ شود. هیات فدرال رزرو به نظر می رسد این موضوع را تحت نظر گرفته، هر چند همیشه در زمان تنظیم نرخ بهره دنباله‌رو پیشنهادات ناشی از این قاعده نبوده است. این قاعده توسط جان تیلور اقتصاددان قرن بیستم توسعه پیدا کرد.
منبع دوم: قاعده تیلور یک قاعده کلی برای بانک های مرکزی در تصمیم گیری در خصوص نرخ های بهره است. براساس این قاعده نرخ های بهره باید در دوران تورم بالا و در زمانی که اشتغال بالاتر از سطح اشتغال کامل است افزایش یابد و در دوران تورم های پایین و بیکاری بالاتر کاهش یابد. همچنین این قاعده بیان می کند که پیروی از این اصول، با تشویق رشد به کاهش تورم خواهد انجامید. فدرال رزرو به طور ضمنی ازا ین قاعده پیروی می کند اگرچه به طور آشکار از آن پشتیبانی نکرده و یا آن را مورد تایید قرار نمی دهد.
منبع سوم:قاعده تیلور یک مدل پیش بینی نرخ بهره است که توسط اقتصاددان معروف جان تیلور در سال 1992 به وجود آمد و رئوس کلی آن در مطالعه وی در سال 1993با عنوان: قواعد صلاحدیدی در برابر قواعد سیاستی در عمل، بیان شد. در این قاعده پیشنهاد می‌شود فدرال رزرو زمانی که تورم بالاتر از تورم هدف است و یا رشد تولید ناخالص داخلی بسیار بالا بوده و بالاتر از رشد تولید ناخالص داخلی بالقوه است، نرخ ها را افزایش دهد. در این قاعده همچنین به فدرال رزرو توصیه شده هرگاه تورم، کمتر از سطح تورم هدف است و یا رشد تولید ناخالص داخلی بسیار پایین و کمتر از رشد بالقوه است، نرخ ها را کاهش دهد.
آدرس منابع غیر‌فارسی
Reference Address 1:http://www.investorwords.com/6945/Taylor_Rule.html#ixzz6MUcgjGKN
Reference Address 2:Taylor Rule. (n.d.) Financial Glossary. (2011). Retrieved May 15 2020 from https://financial-dictionary.thefreedictionary.com/Taylor+rule
Reference Address 3:https://www.investopedia.com/articles/economics/10/taylor-rule.asp
متون منتخب از منابع فارسی
تعریف فارسی اول:قاعـده تیلـور، یكـی از قاعـده‌هـای شناخته شده در زمینه هدایت سیاست پولی است. بر پایه این سیاسـت، بانـك مركـزی بـا توجـه بـه انحـراف تولید و تورم از هدفهای معین شده، اقدام به كاهش یا افزایش نرخ بهـره مـی‌كنـد. در قاعدهی پولی تیلور، نرخ بهره اسمی وجوه بانك مركزی به‌عنوان متغیر سیاستی است كه نسبت به انحراف تولید و انحراف تورم از مقادیر هدفشان، واكنش نشان می‌دهد. قاعده تیلور دو جز دارد . در جز نخست نـرخ بهره واقعی هنگامی افزایش می‌یابد كه نرخ بهـره اسـمی بیشـتر از نـرخ تـورم افـزایش یابـد. در جز دوم نرخ بهره واقعی هنگامی كه تولید زیر سطح نرمال قرار دارد كاهش می‌یابد و بالعكس.
تعریف فارسی دوم:جان بی تیلور استاد دانشگاه استنفورد در سال :111 قاعدهای را بر اساس رفتار بانک‌های مرکفزی آمریکا، کانادا و چند کشور دیگر معرفی می‌کند که به قاعده تیلور مشهور می‌شود. وی پس از بررسی‌های بسیار متوجه می‌شود که بانک‌های مرکزی کشورهای پیشرفته دنیا در بیشتر موارد به جای ایجاد تغییرات در حجم پول و اعمال سیاست پولی در پی کنترل اقتصاد و اعمال سیاست از طریق نرخ بهره وجوه فدرال هستند. این نرخ از طریق عملیات بازار باز بانک مرکزی و به صورت روزانه تعیین شده و به سرعت قابل تغییر و قابل مدیریت می‌باشد. طبق این قاعده نرخ بهره وجوه فدرال باید برابر نرخ تورم به علاوه نرخ بهره واقعی بلندمدت که با رشد بلندمدت تولید بالقوه سازگار است و نیز میانگین وزنی دو شکاف تورمی نسبت به تورم هدف و شکاف تولید واقعی نسبت به مقدار بلندمدت و بالقوه آن است. اگر تورم یا تولید از مقدار هدف یا بالقوه خود تجاوز نمایند، طبق این قاعده نرخ بهره وجوه فدرال باید افزایش یابد تا بتواند این شکاف را از بین ببرد. از سوی دیگر اگر تولید از سطح بالقوه کمتر شود و تورم از سطح هدف خود پایین‌تر بیاید، با کاهش نرخ وجوه فدرال می‌تواند سمت عرضه و تقاضای اقتصاد را به تحرک واداشت.
تعریف فارسی دوم:جان بی تیلور استاد دانشگاه استنفورد در سال :111 قاعدهای را بر اساس رفتار بانک‌های مرکفزی آمریکا، کانادا و چند کشور دیگر معرفی می‌کند که به قاعده تیلور مشهور می‌شود. وی پس از بررسی‌های بسیار متوجه می‌شود که بانک‌های مرکزی کشورهای پیشرفته دنیا در بیشتر موارد به جای ایجاد تغییرات در حجم پول و اعمال سیاست پولی در پی کنترل اقتصاد و اعمال سیاست از طریق نرخ بهره وجوه فدرال هستند. این نرخ از طریق عملیات بازار باز بانک مرکزی و به صورت روزانه تعیین شده و به سرعت قابل تغییر و قابل مدیریت می‌باشد. طبق این قاعده نرخ بهره وجوه فدرال باید برابر نرخ تورم به علاوه نرخ بهره واقعی بلندمدت که با رشد بلندمدت تولید بالقوه سازگار است و نیز میانگین وزنی دو شکاف تورمی نسبت به تورم هدف و شکاف تولید واقعی نسبت به مقدار بلندمدت و بالقوه آن است. اگر تورم یا تولید از مقدار هدف یا بالقوه خود تجاوز نمایند، طبق این قاعده نرخ بهره وجوه فدرال باید افزایش یابد تا بتواند این شکاف را از بین ببرد. از سوی دیگر اگر تولید از سطح بالقوه کمتر شود و تورم از سطح هدف خود پایین‌تر بیاید، با کاهش نرخ وجوه فدرال می‌تواند سمت عرضه و تقاضای اقتصاد را به تحرک واداشت.
آدرس منابع فارسی
آدرس منبع فارسی اول:تقی‌نژاد عمران، وحید و محمد بهمن (۱۳۹۱)، قاعده گسترش یافته تیلور: مطالعه موردی ایران 86-1357، فصلنامه تحقیقات مدلسازی اقتصادی شماره ۹.
آدرس منبع فارسی دوم:عرفانی، علیرضا و اسماعیل شمسیان (۱۳۹۵)، کاربرد قاعده تیلور در اقتصاد ایران و تأثیرپذیری سیاست‌ها از بازار مسکن، املاک و مستغلات، فصلنامـه علمي پژوهشي دانش سرمايه‌گـذاري، سال پنجم، شماره ۱۸.
آدرس منبع فارسی دوم:عرفانی، علیرضا و اسماعیل شمسیان (۱۳۹۵)، کاربرد قاعده تیلور در اقتصاد ایران و تأثیرپذیری سیاست‌ها از بازار مسکن، املاک و مستغلات، فصلنامـه علمي پژوهشي دانش سرمايه‌گـذاري، سال پنجم، شماره ۱۸.
الگوی نوشتار تعریف
این متن یک نوشتار تعریف است.
رده