ابزارهای مستقیم سیاستگذاری پولی (Direct monetary policy instruments)

تعریف

ابزارهای مستقیم سیاستگذاری پولی این قدرت را به بانک مرکزی می‌دهد تا از قدرت تنظیم‌کنندگی خود برای اثرگذاری بر شرایط بازار پول مستقیماً استفاده کند. این ابزارها عبارتند از کنترل نرخ سود بانکی، سقف اعتباری، نسبت نقدینگی قانونی و نسبت ذخیره نقد.

متون منتخب از منابع غیر‌فارسی

English Definition 1: in implementing monetary policy, a central bank can act directly, using its regulatory powers, or indirectly, using its influence on money market conditions as the issuer of reserve money (currency in circulation and deposit balances with the central bank).

The term “direct” refers to the one-to-one correspondence between the instrument (such as a credit ceiling) and the policy objective (such as a specific amount of domestic credit outstanding). Direct instruments operate by setting or limiting either prices (interest rates) or quantities (amounts of credit outstanding) through regulations.

The most common direct instruments are interest rate controls, credit ceilings, and directed lending.

English Definition 2: Direct instruments are the ones which enable the central bank to hit the target (money supply, liquidity) without the policy action by others. The direct instruments are:

•Cash Reserve Ratio (CRR)

•Statutory Liquidity Ratio (SLR) and

•Refinance Facilities

ترجمه متون منتخب از منابع غیر‌فارسی

  1. منبع اول: بانک مرکزی در استفاده از ابزارهای مستقیم سیاستگذاری پولی جهت اجرای سیاست پولی به طور مستقیم از قدرت مقرراتی خود استفاده می‌کند در حالی که در چارچوب ابزارهای غیرمستقیم با استفاده از اثراتی که بر بازار پول به عنوان عرضه کننده پول (پول در گردش و سپرده)  دارد، مؤثر واقع می‌شود. منظور از عبارت «مستقیم» ارتباط یک به یک ابزارهایی مانند سقف اعتباری و هدف سیاستی مانند مانده اعتباری است. ابزارهای مستقیم با تنظیم یا محدودکردن قیمت‌ها یا مقادیر از طریق وضع مقررات، ایفاء نقش می‌کند. رایج ترین ابزارهای مستقیم شامل کنترل بر نرخ های بهره، سقف اعتباری، و وام‌دهی مستقیم است.
  2. منبع دوم: ابزارهای مستقیم بانک مرکزی را قادر می‌سازد تا بدون اعمال هرگونه سیاستی از سوی نهادهای دیگر به هدف تنظیم «عرضه پول، نقدینگی» دست یابد. ابزارهای مستقیم عبارتند از: نسبت ذخیره نقد، نسبت نقدینگی قانونی و تسهیلات تأمین مالی مجدد.

آدرس منابع غیر‌فارسی

Reference Address 1: William E. Alexander, Tomas J. T. B Aliño, And Charles Enoch (1995), The Adoption of Indirect Instruments of Monetary Policy, IMF Occasional Paper No. 126, Washington.

Reference Address 2: https://lms.indianeconomy.net/glossary/direct-instruments-of-monetary-policy/

متون منتخب از منابع فارسی

  1. تعریف فارسی اول: در اجرای سياست پولی، بانک مرکزی می‌تواند مستقيماً از قدرت تنظيم‌کنندگی خود استفاده نموده و يا به طور غيرمستقيم از اثرگذاری بر روی شرايط بازار پول به عنوان انتشاردهنده پول پرقدرت (اسکناس و مسکوک در جريان و سپرده‌های نزد بانک مرکزی) استفاده نمايد. بر همين اساس دو نوع ابزار سياست پولی قابل تفکيک است که ابزارهای مستقيم (عدم اتکا بر شرايط بازار) و غيرمستقيم (مبتنی بر شرايط بازار) سياست پولی ناميده می‌شوند. ابزارهای مستقیم سیاست پولی در ایران عبارتست از کنترل نرخ‌های سود بانکی و سقف اعتباری.

آدرس منابع فارسی

  1. آدرس منبع فارسی اول: تارنمای بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، https://www.cbi.ir/page/1512.aspx

الگوی نوشتار تعریف

این متن یک نوشتار تعریف است.

رده