معامله با خود (Self-dealing)
معامله با خود بیانگر موقعیتی است که از جایگاه و نقش امانی برای بهینگی منافع خود در یک معامله در مقایسه با بهینه کردن منافع دیگر مشتریان استفاده میشود. این امر نشان دهنده تضاد منافع و اقدامی غیرقانونی است و میتواند به دادخواهی، صدور جرائم و خاتمه قرارداد همکاری برای مرتکب شدگان منجر شود.
منبع اول: معامله با خود به معنای رفتار یک امین، وکیل، مأمور رسمی شرکتی، یا سایر افراد معتمدی است که از مزیت موقعیتی خود در معامله استفاده کرده و به جای توجه به منافع ذینفعان تراست، سهام داران شرکت یا مشتریان خود، صرفاً منافع خودش را دنبال میکند. معامله با خود ممکن است شامل تخصیص نامناسب یا غصب فرصتها یاداراییهای یک شرکت نیز شود و در حقیقت، شکلی از تضاد منافع است.
منبع دوم: معامله با خود موقعیتی است که در آن، امین یا دیگر عضو مؤسس آن از جایگاه قدرت خود برای منفعت شخصی در تضاد با منافع سایر ذینفعان تراست سوء استفاده میکند.
منبع سوم: معامله با خود بیانگر موقعیتی است که از جایگاه و نقش امانی برای بهینگی منافع خود در یک معامله در مقایسه با بهینه کردن منافع دیگر مشتریان استفاده میشود. این امر نشان دهنده تضاد منافع و اقدامی غیرقانونی است و می تواند به دادخواهی، صدور جرائم و خاتمه قرارداد همکاری برای مرتکب شدگان منجر شود.
این متن یک نوشتار تعریف است.