گزارشگری پایداری (Sustainability Reporting)
گزارشگری پایداری، گزارش سازمانی در خصوص عملکرد اقتصادی، زیست محیطی، اجتماعی و حکمرانی است. این گزارشگری صرفاً به مفهوم تولید گزارش از دادههای جمعآوری شده نیست بلکه روشی برای درونیسازی و بهبود تعهد سازمان نسبت به توسعه پایدار به طریقی قابل ترسیم برای هر دو گروه ذینفعان درونی و بیرونی است.
English Definition 1. A sustainability report is an organizational report that gives information about economic, environmental, social and governance performance. Sustainability reporting is not just report generation from collected data; instead it is a method to internalize and improve an organization’s commitment to sustainable development in a way that can be demonstrated to both internal and external stakeholders. Corporate sustainability reporting has a long history going back to environmental reporting. The first environmental reports were published in the late 1980s by companies in the chemical industry which had serious image problems.
English Definition 2. Sustainability reporting enables organizations to consider their impacts on a wide range of sustainability issues. This enables them to be more transparent about the risks and opportunities they face. Sustainability reporting is the key platform for communicating sustainability performance and impacts. A sustainability report in its basic form is a report about an organization’s environmental and social performance to make this reporting be as useful as possible for managers, executives, analysts, shareholders and stakeholders.
English Definition 3. A sustainability report is the main tool available to an organization or company to voluntarily communicate its performance and impact — positive or negative — in environmental, social and governance (ESG) matters. The information in the report should be relevant to stakeholders. The main goal of a sustainability report is to provide transparency on the company's contribution to sustainable development; it is also viewed as a means of accountability vis-à-vis stakeholders (investors, employees, market regulators, suppliers, civil society, customers, etc.).
منبع اول: گزارشگری پایداری، گزارش سازمانی در خصوص عملکرد اقتصادی، زیست محیطی، اجتماعی و حکمرانی است. این گزارشگری صرفاً به مفهوم تولید گزارش از دادههای جمع آوری شده نیست بلکه روشی برای درونیسازی و بهبود تعهد سازمان نسبت به توسعه پایدار به طریقی قابل ترسیم برای هر دو گروه ذینفعان درونی و بیرونی است. این نوع گزارشگری دارای تاریخچه طولانی است و به گزارشگری زیست محیطی باز میگردد. اولین گزارشهای زیست محیطی در اواخر دهه 1980 توسط شرکتهای فعال در صنعت شیمیایی منتشر شدند که دارای مشکلات جدی از نظر تصویر بیرونی بودند.
منبع دوم: گزارشگری پایداری سازمانها را قادر میسازد تا اثرات فعالیت خود را بر طیف گستردهای از مسائل پایداری مدنظر قرار دهند و آن ها را قادر به شفافیت بیشتر درباره ریسکها و فرصتهای پیش روی آنها میکند. این گزارشگری به عنوان جایگاهی کلیدی برای در میان گذاشتن عمکرد و آثار پایداری محسوب میشود و در شکل ابتدایی خود به مفهوم گزارشی در خصوص عملکرد زیست محیطی و اجتماعی سازمان میباشد تا برای مدیران، مقامات اجرایی، تحلیلگران، ذینفعان و سهامداران تا حد امکان مفید باشد.
منبع سوم: گزارش پایداری ابزار اصلی در دسترس یک سازمان یا شرکت است تا به طور داوطلبانه عملکرد و اثر آن را -خواه مثبت یا منفی- در موضوعات زیست محیطی، اجتماعی و حکمرانی در میان بگذارد. اطلاعات موجود در گزارش باید مربوط به ذینفعان باشد و هدف اصلی این گزارش، ارائه شفافیت در نقش شرکت در توسعه پایدار است وبه عنوان ابزاری برای پاسخگویی در قبال ذینفعان (سرمایهگذاران، کارکنان، مقرراتگذاران بازار، عرضهکنندگان، جامعه مدنی، مشتریان و غیره) است.
Reference address 1. https://encyclopedia.thefreedictionary.com/Sustainability+Reporting
Reference address 2. https://ecovadis.com/academy/sustainability-reporting
Reference address 3. https://www.activesustainability.com/sustainable-development/what-a-sustainability-report-is-for-i
تعریف فارسی ۱: گزارشگری پایداری اطلاعاتی پیرامون عملکرد اقتصادی، زیست محیطی، اجتماعی و راهبری ارائه میدهد.
تعریف فارسی ۲: گزارشگری پایداری، دستاوردهای محیطی، اجتماعی و اقتصادی یک شرکت میباشد و نشان میدهد که واحد تجاری با در نظر گرفتن این موضوعات، چگونه طرحهای توسعه خود را در آینده به مرحله اجرا در میآورد. نقش ارزیابی چرخه حیات محصولات از جمله ملاحظات این نوع گزارشگری است.
آدرس منبع فارسی ۱: عبدی، مصطفی، غلامرضا کردستانی و جواد رضازاده (۱۳۹۹)، گزارشگری پایداری: رتبهبندی محرکها و شاخصها، فصلنامه پژوهشهای تجربی حسابداری، دوره 10، شماره 2 - شماره پیاپی 36.
آدرس منبع فارسی ۲: مرادزاده فرد، مهدی و احمدزاده، حمید .(۱۳۸۵). گزارشگری پایداری شرکت ها، نشریه حسابدار، شماره ۱۷۷.
این متن یک نوشتار تعریف است.