بانک مرکزی (Central Bank)
بانک مرکزی یا مقام پولی نهادی است که مسئولیت مدیریت و نظارت بر پول ملی و نظام بانکی را در یک کشور بر عهده داشته و از طریق اعمال سیاست پولی با استفاده از ابزارهایی نظیر نرخ بهره، کنترل اعتبارات، عملیات بازار باز و نظایر آن، رسیدن به اهدافی همچون کنترل تورم، کمک به رشد اقتصادی، کمک به برقراری ثبات مالی و حفظ ارزش پول ملی را دنبال میکند. در این راستا، استقلال و اعتبار بانک مرکزی در کیفیت اعمال سیاستهای پولی و میزان موفقیت آن کاملاً اثرگذار است. همچنین بانک مرکزی به عنوان بانک بانکها، وظیفه نظارت بر عملکرد نظام بانکی کشور و وضع برخی از قواعد و مقررات مرتبط با این حوزه را نیز بر عهده دارد.
English Definition1: CENTRAL BANK , A government-owned or controlled BANK or monetary authority that may be responsible for issuing local BANKNOTES, holding the country’s own RESERVES, managing the value of the CURRENCY, regulating MONEY SUPPLY, setting RESERVE REQUIREMENTS, holding DEPOSITS of local banks, lending to the banking system, managing the local SECURITIES market, and/or acting as a LENDER OF LAST RESORT.
English Definition2: government agency that performs a number of key functions: (1) issues the nation’s currency;(2) regulates the supply of credit in the economy; (3) manages the external value of its currency in the foreign exchange markets;(4) holds deposits representing reserves of other banks and other central banks banks; 5) acts as FISCAL AGENT for the central government, when the government sells new issues of securities to finance its operations; and (6) attempts to maintain an orderly market in these securities by actively participating in the government securities market.
- منبع اول: بانک مرکزی به عنوان یک بانک دولتی یا کنترلشده توسط دولت یا به عنوان مقام پولی مطرح است که ممکن است علاوه بر مسئولیت انتشار اسکناس داخلی و بومی هر کشور، حفاظت و نگهداری از ذخایر آن کشور، مدیریت ارزش ارز (نرخ ارز)، تنظیم مقررات عرضه پول، تنظیم تعهدات و الزامات ذخایر، حفاظت و نگهداری سپردههای بانکی، وامدهی به سیستم بانکی، مدیریت بازار اوراق بهادار داخلی و بومی و در نهایت ایفاء نقش قرضدهنده به عنوان آخرین پناهگاه برای سیستم بانکی را برعهده داشته باشد.
- منبع دوم: (بانک مرکزی) به عنوان یک نهاد دولتی به حساب میآید که شماری از کارکردهای مهم را به عهده دارد و این کارکردها عبارتند از: (۱) انتشار پول ملی هر کشور، (۲) تنظیم مقررات عرضه اعتبار در اقتصاد، (۳) مدیریت ارزش خارجی ارز در بازار ارز، (۴) حفاظت و نگهداری از سپردههایی که نماینده ذخایر سایر بانکها در کشور و بانکهای مرکزی دیگر کشورهاست، (۵) به عنوان نماینده مالی دولت مرکزی در دورانی مطرح بوده است که دولت اقدام به انتشار اوراق بهادار برای تأمین مالی فعالیتهای خود میکرده است، (۶) تلاش میکند تا موقعیت یک بازار منظم در حوزه اوراق بهادار را با مشارکت فعال در بازار اوراق بهادار دولتی محفوظ بدارد.
Reference Address1: Banks, Erik.(2010). The Palgrave Macmillan Dictionary of Finance,Investment and Banking . London: PALGRAVE MACMILLAN Reference Address2: Fitch, Thomas P.(2012). Dictionary of banking terms, 6th ed.NY: Barron’s Educational Series, Inc.
- تعریف فارسی اول: بانک مركزی، بانكی كه تحت كنترل دولت است و وظيفه آن اجرای سياست پول دولت، انتشار اسكناس و نظارت بر اداره امور بانکهای تجارتی است. بانک مركزی را بانک بانکها و يا بانک مادر نيز مینامند.
- تعریف فارسی دوم: بانک مركزی، بانک دولت و بانک بانکهای يک كشور كه عمدتاً تنظيم و اجرای سياستهای پولی را بر عهده دارد.
- آدرس منبع فارسی اول: گلريز، حسن. (۱۳۸۸). فرهنگ توصيفی اصطلاحات پول، بانكداری و ماليه بينالمللی. تهران: فرهنگ معاصر.
- آدرس منبع فارسی دوم: شعبانزاد ، محمدرضا و اسماعيلزاده، مريم السادات. (۱۳۹۳). فرهنگ جامع بانكداری بيان توصيفی اصطلاحات بانكی، مكاتبات و اسناد. تهران: دنيای اقتصاد.
این متن یک نوشتار تعریف است.