نهادهای سپرده‌پذیر (Deposit Taking)

تعریف

نهاد‌های سپرده‌ پذیر واسطه‌‌های مالی هستند که کارکرد اصلی آنها قبول سپرده از عموم بوده و از طریق دریافت کارمزد خدمات مالی و حاشیه‌ سود حاصل از تفاوت نرخ اعطای وام و پذیرش سپرده، فعالیت می‌‌کنند؛ نظیر انواع مختلف بانک‌ ها، موسسات اعتباری و موارد مشابه.

متون منتخب از منابع غیر‌فارسی

English Definition 1: An institution whose main function is to take deposits. This is the basis of the legal definition of a bank as laid down in the Banking Acts 1979 and 1987. In the UK regulation of deposit-taking institutions was transferred from the Bank of England to the Financial Services Authority in 2001.

English Definition 2: Financial organisations such as banks, building societies and credit unions that are permitted to take funds on deposit under the Banking Act 1959 (Cth).

English Definition 3: an institution which is licensed to receive money on deposit from private individuals and to pay interest on it, e.g. a building society, bank or friendly society.

ترجمه متون منتخب از منابع غیر‌فارسی

1. منبع اول: نهاده‌های سپرده‌پذیر مؤسساتی هستند که کارکرد اصلی آنها دریافت سپرده است. این مفهوم به عنوان مبنای تعریف حقوقی یک بانک است که در قوانین بانکداری سال ۱۹۷۹ و ۱۹۸۷ نیز آمده است. در انگستان، مقررات مؤسسات سپرده‌پذیر از بانک انگلستان به مرجع ارا‌ئه‌کننده خدمات مالی در سال ۲۰۰۱ منتقل شده است.
2. منبع دوم: نهادهای سپرده‌پذیر، سازمان‌های مالی مانند بانک‌ها، شرکت‌های وام ساختمان و تعاونی‌های اعتباری هستند که مجاز به تأمین وجوه نقد از محل سپرده تحت قانون بانکداری ۱۹۵۹ ‌می‌باشند.
3. منبع سوم: نهادهای سپرده‌پذیر، مؤسسه‌ای است که مجاز شناخته می‌شود تا وجوهی را تحت سپرده از افراد حقیقی جذب ‌کند و به آن مانند بانک‌ها و غیره سود پرداخت ‌کند.

آدرس منابع غیر‌فارسی

Reference Address 1: A Dictionary of Finance and Banking (4 rev. ed.), Oxford University Press (2008).

Reference Address 2: Australian Law Dictionary (1 ed.), Oxford University Press (2010)

Reference Address 3: http://www.investorwords.com/9433/deposit_taking_institution.html

متون منتخب از منابع فارسی

1. تعریف فارسی اول: مؤسسه‌ای که کار اصلی‌اش قبول سپرده است. این مبنای تعریف بانک است که به‌وسیله قانون بانکی وضع شده است.
2. تعریف فارسی دوم: در یک طبقه‌بندی کلی، نهاد‌های مالی را می‌‌توان به دو دسته نهاد‌های سپرده‌پذیر (فعال در بازار پول) و غیرسپرده‌‌پذیر (فعال در بازار سرمایه و بیمه) طبقه‌بندی کرد: نهاد‌های سپرده‌ پذیر واسطه‌‌های مالی هستند که از طریق دریافت کارمزد خدمات مالی و حاشیه‌ سود حاصل از تفاوت نرخ اعطای وام و پذیرش سپرده، فعالیت می‌‌کنند؛ نظیر بانک‌‌های تجاری، مؤسسات اعتباری و موارد مشابه هستند. اما نهاد‌های غیر سپرده‌‌پذیر از طریق به کارگیری یا ارائه‌ خدمات تخصصی درآمد کسب می‌‌کنند، نظیر شرکت‌‌های بیمه، صندوق‌‌های سرمایه‌گذاری مشترک، شرکت‌‌های تأمین سرمایه (بانک‌های سرمایه‌گذاری) و... هستند.

آدرس منابع فارسی

1. آدرس منبع فارسی اول: لو، جاناتان (۱۳۹۴)، فرهنگ تشريحی مالی و بانكی آكسفورد. مترجم محمدحسن مهدوی، تهران: نشر ادبستان.
2. آدرس منبع فارسی دوم: پایگاه اطلاع‌رسانی بازار سرمایه (سنا) (۱۳۹۶)، نهادهای مالی، انواع و کارکردها، کد خبر ۴۷۱۳۶.

الگوی نوشتار تعریف

این متن یک نوشتار تعریف است.

رده