اصول حسابداری پذیرفته‌شده همگانی (U.S Generally Accepted Accounting Principles)

مفهوم:

والد:

بعد:

فرزند:


لید

اصول حسابداری پذیرفته شده همگانی (GAAP)، مجموعه‌ای از قواعد و رویه‌های معمولا شناخته شده است که برای هدایت گزارش‌دهی حسابداری و مالی بین‌المللی در ایالات متحده مورد استفاده قرار می‌گیرد. اصول حسابداری پذیرفته شده همگانی ایالات متحده، مجموعه جامعی از اقدامات حسابداری است که به طور مشترک توسط هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB) و هیئت استانداردهای حسابداری دولتی (GASB) توسعه پیدا کرده است و برای حسابداری دولتی و غیر انتفاعی به‌کار گرفته می‌شود. اصول حسابداری پذیرفته شده همگانی با اعمال مشروعیت و وضع قوانین نظیر قانون اوراق بهادار 1933 و قانون بورس اوراق بهادار سال 1934، شروع به کار کرد. این اصول به تدریج و بر مبنای مفاهیم و استانداردها، تکامل پیدا کرده و با تجربیات موفقی که به طور معمول در سطح صنایع مختلف پذیرفته شده‌اند، همراه شده است.

تطبیق با استانداردهایGAAP، فرآیند گزارش‌دهی مالی را شفاف کرده و فروض، مجموعه اصطلاحات فنی، تعاریف و روش‌ها را استاندارد می‌کند. نهادها به راحتی می‌توانند صورت‌های مالی منتشر شده توسط شرکت‌های منطبق با GAAP را مقایسه نموده و با اطمینان خاطر به این سازگاری دست یابند تا امکان مقایسه‌های سریع و دقیق در سطح شرکت‌ها فراهم شود. سازگاری در تطبیق با GAAP به شرکت‌ها این امکان را می‌دهد تا با سهولت بیشتری گزینه‌های استراتژیک کسب و کار را ارزیابی نمایند.

تعریف به حد

اصول حسابداری پذیرفته شده همگانی(GAAP)، مجموعه‌ای از قواعد و رویه‌های معمولا شناخته شده است که برای هدایت گزارش‌دهی حسابداری و مالی بین‌المللی در ایالات متحده مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اصول به طور مشترک توسط هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB) و هیئت استانداردهای حسابداری دولتی (GASB) توسعه پیدا کرده است.

وجوه افتراق یا شقوق مختلف

اصول حسابداری پذیرفته شده همگانی (GAAP)، مجموعه‌ای از قواعد و رویه‌های معمولا شناخته شده است که برای هدایت گزارش‌دهی حسابداری و مالی بین‌المللی در ایالات متحده مورد استفاده قرار می‌گیرد و به طور مشترک توسط هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB)  و هیئت استانداردهای حسابداری دولتی (GASB) توسعه پیدا کرده است. این در حالی است که اصول مشابه GAAP، را می‌‌توان استانداردهای گزارش‌دهی مالی بین‌المللی (IFRS) دانست که رایج‌ترین مجموعه اصول خارج از ایالات متحده بوده و در مکان‌هایی نظیر اتحادیه اروپا، کانادا، ژاپن، هند و سنگاپور مورد استفاده قرار می‌گیرد. این استانداردها برخلاف GAAP، توسط هیئت استانداردهای حسابداری بین‌المللی (IASB) پایه‌گذاری شده است.

فهرست مطالب

مقدمه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اصول حسابداری پذیرفته شده همگانی(GAAP) ، مجموعه ای از قواعد و رویه‌های معمولا شناخته شده است که برای هدایت گزارش‌دهی حسابداری و مالی بین‌المللی در ایالات متحده مورد استفاده قرار می‌گیرد. اصول حسابداری پذیرفته شده همگانی ایالات متحده، مجموعه جامعی از اقدامات حسابداری است که به طور مشترک توسط هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB) و هیئت استانداردهای حسابداری دولتی (GASB) توسعه پیدا کرده است؛ بنابراین برای حسابداری دولتی و غیر انتفاعی نیز بکار گرفته می‌شود. قانون ایالات متحده شرکت‌های معامله‌گر همگانی را همانند هر شرکت نوعی ملزم به رعایت قانون نموده تا صورت‌های مالی را به طور عمومی منتشر کرده و اصول و رویه‌های GAAP را دنبال کند.

به علاوه یا به عنوان یک گزینه جایگزین، استانداردهای گزارش‌دهی مالی بین‌المللی (IFRS) توسط هیئت استانداردهای حسابداری بین‌المللی (IASB) پایه‌گذاری شده است. استانداردهای گزارش‌دهی مالی بین‌المللی(IFRS) ، استانداردهای حسابداری در اتحادیه اروپا و تعدادی از کشورها در آمریکای جنوبی و آسیا را هدایت می‌کند.

تاریخچه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اصول حسابداری پذیرفته شده همگانی در اصل در پاسخ به سقوط بازار سهام در سال 1929 و رکود بزرگ بعد از آن ایجاد شد که معتقد بودند حداقل به طور نسبی کمتر از تجربیات گزارش‌دهی مالی مستقیم توسط برخی شرکت‌های معامله گر همگانی است. در این دوره بود که دولت فدرال شروع به کار با گروه‌های حسابداری حرفه‌ای برای پایه‌گذاری استانداردها و تجربیات برای گزارش‌دهی مالی سازگار و صحیح نمود.

اصول حسابداری پذیرفته شده همگانی با اعمال مشروعیت و وضع قانون نظیر قانون اوراق بهادار 1933 و قانون بورس اوراق بهادار سال 1934، شروع به کار کرد. این اصول به تدریج و بر مبنای مفاهیم و استانداردها، تکامل پیدا کرده و با تجربیات موفقی که به طور معمول در سطح صنایع مختلف پذیرفته شده‌اند، همراه شده است

اصول اصلی GAAP[ویرایش | ویرایش مبدأ]

قانون ایالات متحده، کسب و کار‌هایی که در بورس اوراق بهادار به صورت آشکارا مبادله می‌شوند را ملزم می‌کند تا صورت‌های مالی را برای دسترسی عموم و شرکت‌هایی منتشر کند. با این اقدام دستورالعمل‌های  GAAPدنبال می‌شود. اصول حسابداری پذیرفته شده همگانی، از ده مفهوم کلیدی تشکیل می‌شود:

  • اصل قاعده‌مندی: حسابداران منطبق با استانداردهای GAAP به طور قاطع به قواعد و مقررات ایجاد شده، متفق می‌شوند.
  • اصل سازگاری: استانداردهای سازگار در کل فرآیند گزارش‌دهی مالی به‌کار گرفته می‌شوند.
  • اصل صداقت: حسابداران منطبق با استانداردهای GAAP متعهد به صحت و بی‌طرفی هستند.
  • اصل دائمی بودن روش‌ها: رویه‌های سازگار در آماده‌سازی همه گزارش‌های مالی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
  • اصل عدم جبران: تمامی جنبه‌های عملکرد سازمان خواه مثبت یا منفی به طور کامل و بدون توجه به چشم‌انداز جبران بدهی، گزارش می‌شوند.
  • اصل احتیاط: سفته‌بازی بر گزارش‌دهی داده‌های مالی، اثرگذار نیست.
  • اصل پیوستگی: ارزشگذاری‌های دارایی فرض می‌کند که عملیات سازمان تداوم خواهد یافت.
  • اصل تناوب: گزارش‌دهی درآمدها در دوره‌های زمانی حسابداری استاندارد نظیر فصل‌های مالی یا سال‌های مالی، تقسیم‌بندی می‌شوند.
  • اصل جنبه مادی: گزارش‌های مالی به طور کامل وضعیت پولی سازمان را افشاء می‌کند.
  • اصل حداکثر حسن نیت: فرض بر این است که تمامی طرف‌های تجاری درگیر، صادقانه رفتار می‌کنند.

تطبیق با استانداردهای GAAP  فرآیند گزارش دهی مالی را شفاف کرده و فروض، مجموعه اصطلاحات فنی، تعاریف و روش‌ها را استاندارد می‌کند. طرف‌های خارجی به راحتی می‌توانند صورت‌های مالی منتشر شده توسط شرکت‌های منطبق با GAAP را مقایسه نموده و با اطمینان خاطر به سازگاری دست یابند که امکان مقایسه‌های سریع و دقیق در سطح شرکت‌ها را فراهم می‌کند.

به دلیل آن که استانداردهای GAAP شفافیت و پیوستگی را ارائه می‌کنند، سرمایه گذاران و سهام‌داران را برای اتخاذ تصمیمات سالم و مبتنی بر شواهد آماده می‌کند. همچنین سازگاری در تطبیق با GAAP به شرکت‌ها این امکان را می‌دهد تا با سهولت بیشتری گزینه‌های استراتژیک کسب و کار را ارزیابی نمایند.

چرا GAAP مهم است؟[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اصول حسابداری پذیرفته شده همگانی، گزارش‌دهی مالی را با استفاده از اصطلاحات پذیرفته شده در سطح عموم، تجربیات و رویه‌ها، استاندارد نموده و شفاف می‌کند. سازگاری ارائه گزارش‌های مالی که از GAAP منتج می‌شود آن را برای سرمایه‌گذاران و سایر طرف‌های ذینفع (نظیر هیئت مدیره) آسان کرده تا درک راحت‌تری از صورت‌های مالی به دست آورند و صورت‌های مالی هر شرکت را با صورت‌های مالی سایر شرکت‌ها مقایسه پذیر نماید.

همچنین اصول حسابداری پذیرفته شده همگانی، به دنبال پاسخ‌گویی بیشتر نهادهای دولتی و غیرانتفاعی از طریق الزام آن‌ها برای گزارش‌دهی مسائل مالی خود به طور واضح و صادقانه است. این اصول به طور خلاصه برای حصول اطمینان از ارائه صورت‌های مالی سازگار طراحی شده و مطالعه و درک اطلاعات موجود در صورت‌های مالی را آسان‌تر می‌کند.

تطبیق با  GAAP[ویرایش | ویرایش مبدأ]

فراتر از 10 اصل فوق‌الذکر، تطبیق با GAAP بر مبنای سه قاعده ساخته می‌شود تا تجربیات گزارش‌دهی مالی و حسابداری گمراه‌کننده را حذف کند. این قواعد، استانداردهای گزارش‌دهی و حسابداری سازگار را پایه‌گذاری کرده و ضمن ارائه چشم‌انداز مشخص، روش‌های قابل اتکائی را برای ارزیابی وضعیت مالی سازمان فراهم می‌کند. حسابداران بدون وجود این قواعد از روش‌های گمراه‌کننده برای ترسیم تصویر فریبنده از شرکت یا وضعیت مالی سازمان استفاده می‌کند. این سه قاعده عبارتند از :

الف) اصول و دستورالعمل‌های حسابداری پایه:

این ده دستورالعمل مبادلات هر سازمان را از مبادلات شخصی مالکان آن جدا می‌کند و واحد‌های ارزی مورد استفاده در گزارش‌ها را استاندارد کرده و به طور واضح دوره‌های زمانی پوشش داده شده توسط گزارش‌های معین را افشاء می‌سازد. این دستورالعمل‌ها همچنین از بهترین تجربیات، بهره‌برداری کرده و از آن برای مدیریت هزینه، افشاء، نگرانی‌ها، سازگاری، تشخیص درآمد، قضاوت حرفه‌ای و محافظه‌کاری استفاده می‌کند.

ب) قواعد و استانداردهای منتشر شده توسط هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB) و متصدی پیشین آن، هیئت اصول حسابداری (APB):

هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB) خلاصه به‌روزرسانی شده و به طور رسمی تایید شده از اصول، تحت عنوان وضع قوانین استانداردهای حسابداریِ FASB را منتشر نمود. این خلاصه، شامل استانداردهایی بوده که بر اساس تجربیات موفق از قبل توسط یئت اصول حسابداری (APB) ایجاد شد. این سازمان‌ها در قالب مقررات تاریخی، گزارش‌دهی مالی را مدیریت کرده که این اقدام توسط دولت فدرال و به دنبال سقوط بازار سهام سال 1929 که منجر به رکود بزرگ گردید، انجام شده است.

ج) تجربیات صنعت پذیرفته شده همگانی:

هیچ مدل جهانی واحد برای GAAP که همه سازمان‌ها به دنبال آن باشند، در سطح یکایک صنایع وجود ندارد. بلکه کسب و کارهای خاص تجربیات موفق معین در سطح صنعت را طراحی نموده تا فرق‌های جزئی و پیچیدگی‌های حوزه‌های مختلف کسب و کار را منعکس نمایند. به عنوان مثال بانک‌ها با استفاده از مجموعه مختلفی از روش‌های گزارش‌دهی حسابداری و مالی در مقایسه با روش‌های مورد استفاده در کسب و کارهای خرد عمل می‌کنند.

محدودیت‌های GAAP[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در حالی که GAAP تلاش می‌کند تا رویدادهای گزارش‌دهی غیرصحیح را تقلیل بخشد، اما این تلاش به هیچ وجه جامع و کامل نخواهد بود. شرکت‌ها هنوز هم می‌توانند از مسائلی فراتر از دامنه پوشش GAAP بسته به اندازه آن، گروه‌بندی کسب و کار، حضور محلی و یا جهانی آسیب ببینند.

الف) نوع متنوعی از شرکت‌ها

اغلب به نظر می‌رسد اصول حسابداری پذیرفته شده همگانی، یک رویکرد «مناسب برای همه» برای گزارش دهی مالی را با خود همراه دارد اما این مسئله اثر اندکی برای کاهش مسائل در مواجهه با صنایع متمایز می‌تواند داشته باشد. به عنوان مثال، دولت‌های مرکزی و محلی با پیاده‌سازی GAAP به واسطه محیط‌های منحصربفرد خود در کشمکش بوده‌اند. این موضوع منجر به طرح‌های هرم جدید GAAP جهت تجهیز بهتر این نهادهای دولتی می‌شود.

همچنین کسب و کارهای کوچک نیز برای پیاده‌سازی GAAP دچار کشمکش شده‌اند. این استانداردها شاید برای نیازهای حسابداری آن‌ها بسیار پیچیده بوده و استخدام پرسنل جهت تولید گزارش‌های  GAAPمی‌تواند گران باشد. در نتیجه هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB) با شورای شرکت‌های خصوصی جهت به‌روزرسانی GAAP همراه با استثنائات و گزینه‌های شرکت‌های خصوصی، فعالیت‌های مشترکی دارد.

ب) چارچوب زمانی

به واسطه فرآیند تنظیم استانداردهای بسیار کامل هیئت‌های سیاستی GAAP، ماه‌ها یا حتی سال‌های طول خواهد کشید تا استانداردهای جدید نهایی شوند. این زمان‌بندی‌ها ممکن است همسو با منفعت شرکت‌ها منطبق با GAAP کار نکرده همان گونه که تصمیمات تعلیقی بر گزارش‌های آن‌ها می‌تواند اثرگذار باشد.

ج) جهانی بودن در برابر محلی بودن

اصول حسابداری پذیرفته شده همگانی، یک استاندارد حسابداری بین‌المللی نیست؛ این استاندارد، در پیش روی خود یک چالش در حال توسعه را دارد تا در آینده یک رویکرد جهانی پیدا کند. استانداردهای گزارش‌دهی مالی بین‌المللی (IFRS) رایج‌ترین مجموعه اصول خارج از ایالات متحده بوده و در مکان‌هایی نظیر اتحادیه اروپا، کانادا، ژاپن، هند و سنگاپور مورد استفاده قرار می‌گیرد. هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB) و هیئت استانداردهای حسابداری بین‌المللی (IASB) برای کاهش تنش بین این دو سیستم عمده برای همگرایی استانداردها، تلاش‌هایی خواهند داشت.

جستارهای وابسته

  • گزارش‌دهی مالی
  • یادداشت توضیحی صورت های مالی
  • IFRS
  • گزارش‌دهی روایی

پانویس/ پاورقی

منابع

  • https://www.accounting.com/resources/gaap/
  • https://www.fasb.org/jsp/FASB/Page/SectionPage&cid=1176169699514
  • https://corporatefinanceinstitute.com/resources/knowledge/accounting/gaap/#:~:text=History%20of%20GAAP,by%20some%20publicly%2Dtraded%20companies.

پیوند به بیرون

الگوهای ناوبری

رده