هدفگذاری تورمی (Inflation Targeting)
تعریف فارسی ۱: ایده اصلی هدفگذاری تورم این است که نخستين هدف سياست پولی در بلندمدت، ثبات قيمتهاست. منطق هدفگذاری تورم بر سه استدلال بنا شده است: الف )سياست پولی در بلندمدت تنها بر نرخ تورم تأثير میگذارد؛ ب )حفظ تورم در سطحی پایين و پایدار برای دستيابی به اهداف کلان اقتصادی ضروری است و ج) چارچوب هدفگذاری تورم به سياستگذاران امکان میدهد مقاصدشان را به مردم اعلام کنند و تا حدودی پاسخگویی و انضباط را بر بانک مرکزی و دولت اعمال نمایند. هدفگذاری تورم یک قاعده سياستی در مفهوم کلاسيکی نيست. هدفگذاری تورم یک چارچوب مفيد برای سياستگذاری است که در آن استصواب محدود میتواند اعمال شود. اهداف تورمی به عنوان یک لنگر اسمی، اقتصاد را در بلندمدت در دامنه مورد نظر حفظ کرده و در عين حال به آن اجازه میدهد در کوتاهمدت به تحولات غيرقابل پيشبينی پاسخ دهد.
تعریف فارسی ۲: هسته اصلی غالب نظامهای پولی استفاده از یک لنگر اسمی است. از اینرو هدفگذاری تورم چارچوبی برای هدایت سیاست پولی است که در آن تصمیمات سیاستی، براساس مقایسهء تورم، آتی مورد انتظار با هدف اعلام شده برای تورم، اتخاذ می گردد. در این چارچوب، مقامات پولی یک هدف مقداری برای تورم آتی در نظر میگیرند. اگر تورم مورد پیش بینی برای افق زمانی خاص در آینده، متفاوت از هدف اعلام شده باشد، اقدام به اعمال سیاست پولی جدیدی میکنند تا پیشبینی تورم عملکرد، منطبق با مقدار مورد هدف باشد.
آدرس منبع فارسی ۱: بوستانی، رضا و امین اکبرزاده (۱۳۹۴)،منطق هدفگذاری تورم، فصلنامه روند، سال ۲۲، شماره ۷۲.
آدرس منبع فارسی ۲: آتشک، احمد و حسن درگاهی (۱۳۸۱)، هدف گذاری تورم در اقتصاد ایران: پیش شرطها و تبیین ابزارهای سیاستی، مجله تحقیقات اقتصادی، دوره ۳۷، شماره ۱.
این متن یک نوشتار تعریف است.