اعتبارات اسنادی (Letter of Credit)
تعریف
اعتبار اسنادی یکی از انواع شیوه‌های پرداخت بین‌المللی است که به منظور حل مسأله عدم انطباق زمانی تمایلات خریدار و فروشنده در پرداخت وجه و مبادله اسناد حمل کالا عملاً بانک‌های طرفین به عنوان متعهدین نیابتی، فرایند تجارت را تسهیل می‌کنند به طوری که بانک صادرکننده اعتبار (بانک گشایش کننده) تعهدات خریدار را نزد بانک فروشنده برعهده می‌گیرد، تا در شرایط مبادله و انتقال اسناد حمل و مالکیت کالا که مورد درخواست متقاضی اعتبار است، مطالبات ذینفع یا فروشنده را بپردازد.
متون منتخب از منابع غیر‌فارسی
English Definition1: LETTER OF CREDIT (L/C) credit instrument issued by a bank guaranteeing payments on behalf of its customer to a BENEFICIARY, normally to a third party but sometimes to the bank’s customer, for a stated period of time and when certain conditions are met. A letter of credit substitutes the bank’s credit for the credit of another party, for example, animporter or exporter, who is authorized to write drafts up to a specified amount, pay able by the issuing bank. Letters of credit are widely used in banking, originating with the commercial letter of credit in trade financing. Importers and exporters wanted assurances that merchandise delivered would be paid for by the buyer, a requirement that was met by obtaining abank letter of credit. English Definition2: LETTER OF CREDIT , A CREDIT-based instrument issued by a BANK that GUARANTEES the payments of its customer (the DRAWER) to a third-party BENEFICIARY. The letter of credit, which effectively substitutes the customer’s credit standing with the bank’s, is widely used in banking and international TRADE transactions.
ترجمه متون منتخب از منابع غیر‌فارسی
- منبع اول: اعتبار اسنادی ابزاری اعتباری است که بانک برای تضمین پرداخت‌ها به نفع مشتری خود صادر می‌کند تا برای ایفاء تعهدات وی به ذینفع (فروشنده) که به طور طبیعی در مقام شخص ثالث یا در برخی مواقع به نفع مشتری دیگر مطرح می‌شود، در یک بازه زمانی مشخص و تحت شرایط ویژه مورد استفاده قرار گیرد. اعتبار اسنادی، جایگزین اعتبار طرف دیگر می‌شود- به عنوان مثال می‌تواند همان صادرکننده یا واردکننده باشد- که مجاز به تکمیل سند اعتباری در وجهی مشخص است و این وجه توسط بانک گشایش‌کننده قابل پرداخت می‌باشد. اعتبار اسنادی به طور گسترده در بانکداری مورد استفاده قرار می‌گیرد و منشأ آن مقارن با بوجود آمدن اعتبار اسنادی تجاری در حوزه تأمین مالی تجاری بوده است. واردکنندگان و صادرکنندگان از این طریق خواهان حصول اطمینان بودند تا به محض تحویل کالا، وجه آن از طرف خریدار پرداخت شود و این یک الزامی بود که با به وجود آمدن اعتبارنامه اسنادی محقق گشت.
- منبع دوم: اعتبار اسنادی یک ابزار مبتنی بر اعتبار است که توسط یک بانک صادر می‌شود و پرداخت مشتریان خود (صادرکننده برات) را به یک ذینفع شخص ثالث تضمین می‌کند. اعتبار اسنادی که به طور مؤثر جایگزین مانده اعتبار مشتری نزد بانک می‌شود به شکل گسترده در مبادلات بانکی و تجاری بین‌المللی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
آدرس منابع غیر‌فارسی
Reference Address1: Fitch, Thomas P.(2012) Dictionary of banking terms, 6th ed.NY: Barron’s Educational Series, Inc. Reference Address2: Banks, Erik.(2010). The Palgrave Macmillan Dictionary of Finance,Investment and Banking . London: PALGRAVE MACMILLAN.
متون منتخب از منابع فارسی
- تعریف فارسی اول: اعتبارنامه (اعتبار اسنادی) سندی از یک بانک به بانک دیگر که پرداخت مبلغ مشخصی به شخص نامبرده در سند را بر اساس شرایط مشخص شده‌ای مجاز می‌سازد.
- تعریف فارسی دوم: اعتبارنامه، نامه‌ای که بانک صادر می‌کند و در آن به بانک دیگر دستور می‌دهد که مبلغ معینی را به شخص معین که در نامه قید شده بپردازد.
آدرس منابع فارسی
- آدرس منبع فارسی اول: لو، جاناتان. (۱۳۹۴). فرهنگ تشریحی مالی و بانکی آکسفورد. مترجم محمدحسن مهدوی. تهران: نشر آیلار.
- آدرس منبع فارسی دوم: گلریز، حسن. (۱۳۸۸).فرهنگ توصیفی اصطلاحات پول، بانکداری و مالیه بین‌المللی. تهران: فرهنگ معاصر.
الگوی نوشتار تعریف
این متن یک نوشتار تعریف است.
رده